Όλοι αυτοί που σήμερα έδωσαν συνέντευξη τύπου με οικοδεσπότες τις ηγεσίες της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ και μάλιστα υπογράφουν και διακήρυξη είναι αυτοί που πριν μέρες συμφώνησαν στην ΟΚΕ μαζί με το ΣΕΒ το Εθνικό Σχέδιο Δράσης, δηλαδή τις απαιτήσεις των μεγαλοεργοδοτών για τα επόμενα χρόνια.

Ένα σχέδιο που έρχεται να πατήσει πάνω στο χτύπημα των εργατικών δικαιωμάτων, τη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, των εργασιακών σχέσεων, στην διατήρηση και συνέχιση των πάνω από 600 μνημονιακών νόμων.

Την ίδια στιγμή σήμερα που ήταν στον δρόμο του αγώνα οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ ενάντια στην πώληση των λιγνιτικών μονάδων, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, οι συνταξιούχοι, όλοι αυτοί απουσίαζαν και ανακοίνωσαν ” Μέρα Πανεθνικής Δράσης” για τις 30 Μάη! Είναι αυτοί, που πριν είχαν πει για τον Απρίλη, πιο πριν για το Μάρτη, και πιο πίσω για το Φλεβάρη κλπ. Είναι αυτοί που δεν έκαναν τίποτα όταν η κυβέρνηση χτυπούσε το απεργιακό δικαίωμα, όταν ψήφιζε τα 100 προαπαιτούμενα της 3ης αξιολόγησης, τη φοροληστεία, την απελευθέρωση των πλειστηριασμών και για χρέη προς το δημόσιο. Είναι οι ίδιοι που έχουν γίνει οι μόνιμοι κλακαδόροι της κυβέρνησης στα σιδερόφραχτα “αναπτυξιακά” συνέδρια – φιέστες που συνδιοργανώνουν σε όλη τη χώρα.

Μαζί τους και η περιβόητη ΑΓΣΣΕ (Ανωτάτη Γενική Συνομοσπονδία Συνταξιούχων Ελλάδος) που δεν εκπροσωπεί κανένα, που αποτελεί μια σφραγίδα.

Φυσικά δεν εκπλήσσει το ταξικό κίνημα ότι από μια τέτοια συμμαχία που τη βάφτισαν και κοινωνική έλειπε παντελώς οποιοδήποτε κάλεσμα για συμμετοχή των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων στην απεργία της 1ης Μάη.

Είναι οι ίδιοι που υπέγραφαν την αθλιότητα της κυβέρνησης των 586 ευρώ και των 511 για τους νέους.

Οι εργαζόμενοι ένα δρόμο έχουν.

Με σχέδιο, αποφασιστικότητα κατά κλάδο και χώρο δουλειάς να δυναμώσουν τις πρωτοβουλίες του αγώνα. Να πετάξουν από το σβέρκο τους αυτές τις ηγεσίες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού.