Παραμονές πρωτοχρονιάς η κυβέρνηση μέσω συνέντευξης της Υπουργού Εργασίας, ομολογεί πως οι άλλοτε δεσμεύσεις της κυβέρνησης για επαναφορά των μισθών στα επίπεδα του 2012 δηλαδή στα 751 ευρώ, είναι αέρας κοπανιστός καθώς ο κατώτερος μισθός θα εξακολουθεί να καθορίζεται με βάση κυβερνητικές αποφάσεις και σε χαμηλά επίπεδα ως μοχλός πίεσης των μέσων μισθών.

Θυμίζουμε στους εργαζόμενους πως από το 2012 ο κατώτερος μισθός καθορίζεται με πράξη υπουργικού συμβουλίου και κυβερνητική απόφαση, δηλαδή είναι νομοθετημένος, δεν προέρχεται από ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις που  ίσχυαν ως τότε.

Ο κατώτερος μισθός μέσω της τότε δραστικής ονομαστικής συρρίκνωσής του (22% και 32% για τους νέους μέσω του άθλιου διαχωρισμού με βάση την ηλικία), σε συνδυασμό με την κατάργηση και την υποβάθμιση του συστήματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων αλλά και της ανύψωσης του ρόλου των ενώσεων προσώπου, μετατράπηκε από εργαλείο προστασίας των χαμηλόμισθων σε επιταχυντή της γενικευμένης μείωσης των μισθών. Με βάση τα πρόσφατα στοιχεία κάτω από 800 ευρώ βρίσκεται το 51,6% των εργαζόμενων.

Ειδικά για τον κατώτερο μισθό, οι μνήμες από την εξαπάτηση είναι νωπές. Να θυμηθούν οι εργαζόμενοι τις κούφιες υποσχέσεις και την κοροϊδία περί άμεσης επαναφοράς των 751 ευρώ, που μετά την ανέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, μετατράπηκαν σε σταδιακή, δήθεν, επαναφορά. Στο 3ο μνημόνιο που προσυπόγραψε η κυβέρνηση περιλαμβανόταν η δέσμευση να μην υπάρχουν μεταβολές σε πρωτύτερες εργασιακές σχέσεις και μισθούς έως το 2018.

Σήμερα, η κυβέρνηση μέσω της συνέντευξης της Υπουργού εργασίας φανερώνει ξεδιάντροπα τις στοχεύσεις της. Ορίζει ως κανονικότητα και “δίκαιο που γίνεται πράξη”, την παγίωση της παρέμβασης της εκάστοτε κυβέρνησης πάνω στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τους άθλιους-χαμηλούς μισθούς.

Συνεχίζουμε τον αγώνα διεκδικώντας:

• Υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης και επαναφορά με νόμο στα 751 ευρώ για όσους αμείβονται με το βασικό μισθό, ως ελάχιστη βάση για αυξήσεις στον κατώτερο μισθό. Κατώτερο μεροκάματο 33,57 ευρώ.
• Να καταργηθεί με νόμο το αίσχος των μισθών πείνας, των 586 και 511 ευρώ και κανένας εργαζόμενος να μη βρίσκεται κάτω από τα 751 ευρώ.
• Επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων.
• Να καταργηθούν άμεσα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που τσακίζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις. Καθολική ισχύς και υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Εφαρμογή της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ χωρίς κανέναν χρονικό περιορισμό.
• Κάτω τα χέρια από το απεργιακό δικαίωμα. Όχι στις αντεργατικές αλλαγές που αλυσοδένουν τη λειτουργία των συνδικάτων, που εμποδίζουν την προκήρυξη απεργιών και την ανάπτυξη αγώνων των εργαζομένων, τις εργατικές διεκδικήσεις.