Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, εργαζόμενοι και άνεργοι του κλάδου.

Το σχέδιο που παρουσιάστηκε από τον πρώην πρόεδρο του Ομίλου της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας (ΕΝΚΛΩ) με τη στήριξη κυβερνητικών βουλευτών, του δημάρχου Νάουσας και άλλων συνοδοιπορούντων (ΠΑΣΟΚ, ΛΑΕ, Λαπαβίτσας) δεν είναι των εργαζομένων, είναι κομμένο και ραμμένο για το νέο επενδυτικό funds.

Οι εργαζόμενοι τοποθετούμαστε, παίρνουμε θέση με βάση τα δικά μας συμφέροντα, τις δικές μας ανάγκες. Διεκδικούμε τα δικαιώματα μας, τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις, δεν στηρίζουμε και σερνόμαστε πίσω από επιχειρηματικά σχέδια που απαλλάσσουν την εργοδοσία από αυτά ως προαπαιτούμενα για την επόμενη επιχειρηματική δραστηριότητα.

Θα αρκούσε και μόνο το θράσος αυτών που μιλάνε για νίκη των εργαζομένων και μας τσακίζουν διαχρονικά με αντεργατικά μέτρα και μνημόνια, για να υποψιαστούμε τη νέα κοροϊδία.

Όμως ξανά «μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί» το πλασάρουν ότι είναι για το καλό μας και απαιτούν την άνευ όρων παράδοση των εργαζομένων.

Συμφωνούν όλοι τους με το μνημόνιο των μνημονίων που είναι η υλοποίηση του στρατηγικού στόχου των επιχειρηματικών ομίλων, των επενδυτών για την εξασφάλιση και την ανάκαμψη των κερδών τους που προϋποθέτει τσακισμένα εργασιακά δικαιώματα για εμάς και τα παιδία μας.

Η υποταγή σε αυτόν τον εχθρικό για τους εργαζόμενους στόχο τους εκφράζεται με την πλήρη αποδοχή του από τον παλιό και νέο εργοδοτικό συνδικαλισμό και την υπογραφή του λεγόμενου «μνημονίου κατανόησης».

Ουσιαστικά πρόκειται για την κατάργηση της Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με τα 751 ευρώ μεικτά, κατάργηση των τριετιών, των επιδομάτων γάμου και ανθυγιεινής εργασίας και ότι άλλο περιλαμβάνει η ΚΣΣΕ ανάλογα και με την ειδικότητα.

Ως πλασιέ των επενδυτών υλοποιούν όλες τις χρόνιες απαιτήσεις της μεγαλοεργοδοσίας, μιλάνε για λογαριασμό της αυτοί που παρουσιάζονται ως εκπρόσωποι των εργαζομένων. Παρουσιάζουν τον κατώτατο μισθό, μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις των εργαζομένων, ως «ένα νούμερο που συνδέεται με την τιμή πώλησης του προϊόντος» και το συνεταιρισμό ως ένα εργαλείο χειραγώγησης «για να μπορεί η εταιρεία να εφαρμόζει σωστά τη στρατηγική της».

Αυτό το αντεργατικό σχέδιο παρουσιάζουν ως πρότυπο και πείραμα από τα κάτω που έχει δεχτεί να υλοποιήσει ο νέος επενδυτής.

Στο επιχειρηματικό σχέδιο που παρουσίασαν οι ίδιοι πριν ένα χρόνο περίπου και το οποίο κρίθηκε και από την κυβέρνηση ως βιώσιμο, η περιουσιακή κατάσταση του Ομίλου (18 βιομηχανοστάσια, 793 στρεμ. Οικόπεδα και 250 στρεμ. Κτίρια) εκτιμάται στα 166 εκ. ευρώ. Σήμερα για το νέο επενδυτή όλη η περιουσία, που αποτελεί το μόχθο και τον ιδρώτα των εργαζομένων διαχρονικά, αποτιμάται από τους «σχεδιαστές» στα 25 εκ. ευρώ και η υπό σύσταση εταιρεία θα έχει μόνο τα 3 εργοστάσια.

Προσδιορίζουν την αξία με βάση αυτά που έχουν πωληθεί (για μερικές χιλιάδες όπως λένε, ενώ από τα λεγόμενα φιλέτα δεν έχει πωληθεί ακόμα τίποτα) ενώ ο νέος επενδυτής θα έχει τη δυνατότητα να ρευστοποιήσει μέρος του εξοπλισμού που δεν θα χρησιμοποιηθεί από τα νέα σχέδια.

Μιλάνε για υπόδειγμα βιομηχανικής ανασυγκρότησης και του κλάδου της κλωστοϋφαντουργίας και την ίδια ώρα για τις μεγάλες ευκαιρίες του επενδυτή για την εκμετάλλευση των περιουσιακών στοιχείων για τουριστική ανάπτυξη, ενέργεια, logistics και ανάπτυξη ακινήτων. Όπου δηλαδή θα μπορεί να εξασφαλίσει μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους και τα ανάλογα προγράμματα και κρατικές ενισχύσεις.

Κυβέρνηση, ΕΕ, πολιτικοί και συνδικαλιστικοί υπηρέτες των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων παρουσιάζουν το μαύρο ως άσπρο για να στηρίξουμε την ανάπτυξη τους, αυτή που μας έφερε έως εδώ, που όχι μόνο δεν θα είναι προς όφελος των εργαζομένων αλλά μας θέλουν και γονατιστούς για να μπορούν να μας φορτώσουν και άλλα βάρη.

Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί λύση για εμάς. Την απορρίπτουμε, δε νομιμοποιούμε τα μέτρα που ψηφίζουν (ομαδικές απολύσεις, κατάργηση συμβάσεων, πετσόκομμα συντάξεων και αφορολογήτου κ.α.) και αποτελούν προϋπόθεση για την ανάπτυξη για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων. Το αποδεικνύουν οι συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς που επικρατούν στον κλάδο του τουρισμού που βρίσκεται σε ανάπτυξη, τα 12ώρα, η ανασφάλιστη εργασία, οι μισθοί πείνας των 200 και 300 ευρώ για την ανάπτυξη των κερδών των μεγαλοξενοδόχων.

Ανάλογα με αυτά του νέου επενδυτή είναι τα σχέδια του προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου της Επίλεκτου Κλωστοϋφαντουργίας για την ενέργεια. Αφού πρώτα απέλυσε εκατοντάδες εργάτες και εργάτριες του κλάδου, με τα κέρδη που απέσπασε για δεκαετίες από αυτούς, με διάφορα προγράμματα και δανεισμό, επένδυσε σε φωτοβολταϊκά και βιοαέριο με ελάχιστες θέσεις εργασίας. Πριν λίγες μέρες δήλωσε και αυτός με θράσος ως εκπρόσωπος του ονομαζόμενου «νέου» ΣΕΒ (Ελληνική Παραγωγή – Συμβούλιο Βιομηχανιών για την Ανάπτυξη) ότι η εγχώρια μεταποιητική βιομηχανία έδειξε αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα μέσα στην κρίση. Ενώ ο πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι υπουργοί της κυβέρνησης όπου βρεθούν και όπου σταθούν δηλώνουν ότι θα διευκολύνουν με κάθε διαθέσιμο εργαλείο και χρηματοδότηση την επιχειρηματική δραστηριότητα.

Συνάδελφοι, αυτή ακριβώς η ανάπτυξη τους είναι εμπόδιο για τις δικές μας ανάγκες, οι εργαζόμενοι ούτε το ρεύμα δεν μπορούμε να πληρώσουμε και ετοιμάζουν νέα αύξηση και διακοπές ρεύματος στις λαϊκές οικογένειες, ούτε ελάχιστες μέρες διακοπές στην τουριστική τους ανάπτυξη που είναι εμπόδιο για το δικαίωμα στην αναψυχή της εργατικής οικογένειας.

Σε εμάς θα φέρουν το λογαριασμό ακόμα και έως το 2060 για την όποια ρύθμιση του χρέους, με νέα μέτρα, περικοπές και αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης.

Ένα χρέος που δημιουργήθηκε και διογκώθηκε από τις επιδοτήσεις, τις φοροελαφρύνσεις και τα δάνεια όλων των Λαναράδων. Δικό τους είναι. Τώρα επιδιώκουν ρύθμιση για να εξασφαλίσουν ξανά ζεστό χρήμα, κονδύλια για τους νέους ευεργέτες.

Αυτό είναι και το σχέδιο τους για την ΕΝΚΛΩ, να απαλλάξουν τους προηγούμενους, να φορτώσουν στο λαό τα χρέη, να εξασφαλίσουν ότι δε θα έχουν αντιδράσεις από τους εργαζόμενους και βέβαια «γη και ύδωρ» στο νέο επενδυτή.

Αυτό χαρακτηρίζουν ως πιλοτικό σχέδιο για να εφαρμοστεί και αλλού. Αποτελεί συνειδητή επιλογή αυτών που πρωτοστάτησαν στην υπογραφή του «μνημονίου κατανόησης» να υπηρετήσουν το νέο βιομήχανο όπως υπηρέτησαν πιστά και τον Λαναρά. Τα αποτελέσματα και τώρα θα είναι καταστροφικά για τους εργαζόμενους. Κανείς να μην πιστέψει ότι η επιχείρηση «ανήκει» στους εργαζομένους, δεν χρειάζεται να βρεθεί πάλι απλήρωτος ή στην ανεργία για να το διαπιστώσει. Δεν γίνεται να είναι και οι εργαζόμενοι ωφελημένοι και αυτοί που κάθε φορά επενδύουν ή δεν επενδύουν για τα κέρδη τους που προέρχονται από την εκμετάλλευση μας. Πουλάνε το παραμύθι ότι η ανάπτυξη είναι προς όφελος μας για να κλέψουν όχι μόνο αυτά που θα παράγουμε αύριο αλλά ακόμα και τα μεροκάματα που οφείλονται από την προηγούμενη εργοδοσία.

Οι ίδιοι που δήθεν κόπτονται για ανοιχτά εργοστάσια είχαν προτείνει σχέδιο (αυτό που λέει ότι στηρίζει και σήμερα το ΠΑΣΟΚ) για κλείσιμο εργοστασίων του Ομίλου και απολύσεις εργαζομένων με κριτήριο και τότε και τώρα τη διασφάλιση της κερδοφορίας, έτσι χαρακτηρίζουν ένα σχέδιο ως βιώσιμο.

Θέλουν δεμένους χειροπόδαρα τους εργαζόμενους, να συναινούν στη σφαγή τους για την προσέλκυση επενδυτών. Με τη λογική του «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω» να αποδέχονται για αυτούς και τα παιδιά τους τα μνημόνια διαρκείας παρουσιάζοντας τα και ως καινοτόμα σχέδια. Έφτασαν να χρίσουν φανερά και ξεδιάντροπα ως εκπρόσωπο των εργαζομένων τον πρώην πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας που καθοδηγούσε για χρόνια τους εργοδοτικούς συνδικαλιστές. Πρόκειται για πλήρη υποταγή στη στρατηγική των βιομηχάνων και ανάλογη προσαρμογή κάθε φορά της όποιας δράσης για την υπηρέτηση τους, να μπορούν να εξασφαλίζουν τους στόχους τους.

Κατά την παρουσίαση του σχεδίου αναπαρήγαγαν όλη την προπαγάνδα του ΣΕΒ και της κυβέρνησης περί «παραγωγής προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας» προκειμένου να βγάλουν δηλαδή οι βιομήχανοι μεγαλύτερο κέρδος και με βάση «την ανάλυση των διεθνών αγορών και των ειδικών συνθηκών της εγχώριας αγοράς εργασίας» δηλαδή την εξασφάλιση της ανταγωνιστικότητας με τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, την εφαρμογή όλου του αντεργατικού πλαισίου που εξασφάλισαν με την ψήφιση των αντεργατικών μέτρων.

Αυτή είναι η ανάπτυξη για τους επιχειρηματικούς ομίλους και τα κέρδη τους, αποτελεί δικό τους στόχο, στηρίζεται στην άγρια εκμετάλλευση μας. Δεν είναι για εμάς. Κριτήριο της δεν είναι να εξασφαλίσει δουλειά μόνιμη και σταθερή με δικαιώματα, δεν είναι οι παραγωγικές δυνατότητες του κλάδου και η κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Αυτά απαιτούν άλλο δρόμο ανάπτυξης με κριτήριο της παραγωγής την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας και όχι τα κέρδη των κάθε φορά Λαναράδων.

Οι άνεργοι της ΕΝΚΛΩ χωρίς καμία αυταπάτη να εξασφαλίσουν την ενότητα για τα δικά τους συμφέροντα, να συσπειρωθούν και να διεκδικήσουν τα οφειλόμενα, να διασφαλίσουν ότι θα εφαρμόζεται η Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Σε συμπόρευση με όλους τους εργαζόμενους και τους ανέργους του κλάδου, μαζί με όλη την εργατική τάξη να οργανώσουμε την πάλη μας απέναντι στην ολομέτωπή επίθεση διαρκείας, να διεκδικήσουμε δουλειά με δικαιώματα, την ανάκτηση των απωλειών, την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας. Τη ζωή που μας αξίζει και που μας τη στερούν. Αυτό δεν πρόκειται ποτέ να γίνει αν κάθε φορά βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι και στοιχισμένοι πίσω από το ένα ή το άλλο επιχειρηματικό σχέδιο, αν δεν προτάξουμε τα δικά μας συμφέροντα έχοντας ως κριτήριο τις δικές μας ανάγκες και όχι τα κέρδη και την ανάπτυξη που σχεδιάζουν τα funds, οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Διεκδικούμε τώρα από κυβέρνηση και εργοδοσία:

• Πλήρη αποπληρωμή του συνόλου των δεδουλευμένων, των αποζημιώσεων και των ασφαλιστικών εισφορών της εργοδοσίας.

• Υπογραφή και εφαρμογή της Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με βάση τη Σύμβαση του 2009.

• Διασφάλιση του συνόλου των θέσεων εργασίας. Κατάργηση των νόμων που προωθούν και ενισχύουν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις.

• Μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας στα εργοστάσια, ιδιαίτερα στα συγκεκριμένα που είναι για χρόνια εκτός λειτουργίας.

• Κάλυψη των χαμένων χρόνων ασφάλισης, να αναγνωριστεί ως συντάξιμος χρόνος χωρίς επιβάρυνση των ανέργων, ώστε να μην μειωθούν και άλλο οι μελλοντικές συντάξεις. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων. Άμεση αποκατάσταση των συντάξεων στο ύψος που ήταν το 2009.

• Έκτακτη οικονομική ενίσχυση 1.500 ευρώ των ανέργων και επίδομα ανεργίας για όσο αυτή διαρκεί.

• Κατάργηση της φοροληστείας και των χαρατσιών στην εργατική – λαϊκή οικογένεια.

• Κατάργηση του αντεργατικού νομοθετικού πλαισίου που ψηφίστηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Κάλυψη των απωλειών.

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ