Συνάδελφοι
Το Σάββατο 17 Οκτώβρη 2020 οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ πραγματοποιήσαμε άλλη μία επιτυχημένη, καθολικής συμμετοχής απεργία. Χωρίς να μετρούμε ούτε έναν απεργοσπάστη, στην πύλη του εργοστασίου για ακόμη μία φορά εκφράστηκε η αλληλεγγύη από εκατοντάδες σωματεία, εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες, διάφορους συλλόγους, μαζικούς φορείς του λαϊκού κινήματος από όλη τη χώρα.
Και αυτήν η κινητοποίηση δεν μπόρεσε να κρυφτεί από τα φώτα της δημοσιότητας, δεν μπόρεσε να τη «θάψει» η κυβέρνηση.
Αποδείχτηκε για ακόμη μία φορά ότι, όταν συμμετέχουν οι εργαζόμενοι στην απεργία και δέχονται μεγάλη αλληλεγγύη από άλλους εργαζόμενους, θα ακουστείς εκεί που πρέπει, θα σε ακούσουν αυτοί που πρέπει.
Οι συνθήκες που πραγματοποιήθηκε η κινητοποίηση ήταν σύνθετες και δύσκολες.
Από το διοικητικό συμβούλιο για αντικειμενικούς και υποκειμενικούς λόγους, δεν δόθηκε η μάχη για την επιτυχία της με όλες μας τις δυνάμεις. Πόσοι από εμάς μοιράσαμε ανακοινώσεις, κολλήσαμε αφίσες, κινητοποιήσαμε τους εργαζόμενους και τους κατοίκους τους στην περιοχή μας; Δεν τα ισοπεδώνουμε όλα, αλλά θα μπορούσαμε να δώσουμε πιο δυναμικά αυτή τη μάχη.
Δεν μπορεί να μην πάρει κανείς υπόψη την πανδημία του κορονοϊού και τον φόβο της συνάθροισης όπου ένα μεγάλο κομμάτι εργαζομένων το φοβίζει.
Δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια κανείς στην προβοκάτσια που «έδωσε ρέστα». Είτε με την καλλιέργεια ψεμάτων ότι «θα ανακοινωθεί το πακέτο, θα πάρουμε όλοι αποζημιώσεις και θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε στον επόμενο ή θα πάρουμε σύνταξη κτλπ», είτε με αποκορύφωση τα τρικάκια που πετάχτηκαν δύο ημέρες πριν και επί της ουσίας καλούσαν τους εργαζόμενους να μην έρθουν στην κινητοποίηση, γιατί «γίνεται για να βολευτούν ημέτεροι της Νέας Δημοκρατίας και της ΔΑΚΕ».
Κάτω από αυτές τις συνθήκες δόθηκε η μάχη για την επιτυχία της απεργίας και της συγκέντρωσης και από αυτή την άποψη, ο απολογισμός είναι ότι, πραγματοποιήθηκε ακόμη μία επιτυχημένη κινητοποίηση, με κύριο αίτημα να μην σταματήσει η λειτουργία της ΛΑΡΚΟ, να μην απολυθεί ούτε ένας εργαζόμενος, να μη χαθεί ούτε ένα ευρώ από τα κεκτημένα των εργαζομένων.
Ο απολογισμός είναι ότι μέχρι σήμερα οι κινητοποιήσεις που έχουμε πραγματοποιήσει οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ έχουν σωστό περιεχόμενο. Το κεντρικό αίτημα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση – εκποίηση της ΛΑΡΚΟ είχε σωστό προσανατολισμό, δικαιώνεται. Οι εργαζόμενοι και ο λαός της περιοχής μας βλέπουν τι σημαίνει ιδιωτικοποίηση, πριν καλά-καλά αρχίσει το τελικό στάδιο αυτής.
«Η ΛΑΡΚΟ είναι μία ζημιογόνα επιχείρηση, δεν είναι φλουρί Κωνσταντινάτο, είναι η πιο ζημιογόνα επιχείρηση εδώ και 30 έτη, οι εργαζόμενοι είναι καλό πληρωμένοι», όλα αυτά και άλλα τόσα, πού σπεκούλαραν με περίσσια πολιτική αλητεία οι ίδιοι οι υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Σταϊκούρας και ο κ. Χατζηδάκης, οι αγώνες των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ και η μεγάλη αλληλεγγύη που έχουν δεχτεί μέχρι σήμερα, τα αναχαίτισαν και τα κατέρριψαν.
Στην τελευταία τροπολογία στη Βουλή, ακόμη και οι ίδιοι οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, πιεσμένοι από το πολιτικό κόστος που έχουν δημιουργήσει οι αγώνες μας, αναγκάστηκαν να ομολογήσουν τις πολιτικές ευθύνες που έχουν όλες οι κυβερνήσεις, ακόμη και το ίδιο τους το κόμμα ως κυβέρνηση, στην κατάντια της ΛΑΡΚΟ.
Μπορεί να πέρασαν 10 μήνες από τις πρώτες κινητοποιήσεις που προσπάθησαν τα μεγάλα κανάλια και φυλλάδες να τις θάψουν, αλλά πλέον μέσα από αυτόν τον αγώνα, έχουν αναγκαστεί όλοι, έστω και όψιμα, να μιλούν ότι «η ΛΑΡΚΟ είναι χρυσωρυχείο, έχει δυνατότητες».
Μιλούν για τις δυνατότητες της ΛΑΡΚΟ που έχουν από την πρώτη στιγμή του αγώνα αναλυθεί με τεκμηρίωση μέσα από τις θέσεις των εργαζομένων. Εδώ και ένα χρόνο μέσα από μεγάλες συσκέψεις όπως αυτή πέρσι το Δεκέμβρη, μεγάλα συλλαλητήρια, τις θέσεις μας τις αναδείξαμε με επιτυχία, οι θέσεις των εργαζομένων έχουν κατατεθεί στη Βουλή. Δεν μπορεί κανείς τους, να σταθεί με επιχειρηματολογία απέναντι στο δίκιο.
Πλέον δεν μιλούν, ούτε για «γαλοπούλες», ούτε για «καλοπληρωμένους».
Οι κυβερνητικοί βουλευτές, παίζοντας το γνωστό παιχνίδι «άλλο κόμμα κι άλλο η κυβέρνηση», «καλούσαν» τάχα τους υπουργούς στην τελευταία τροπολογία «να εξασφαλιστούν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ».
Τους «καλούν» γιατί γνωρίζουν τα σχέδια και το έγκλημα εις βάρος των εργαζομένων που έχουμε παράξει όλα αυτά τα χρόνια, με το αίμα και τον ιδρώτα μας, τεράστιο πλούτο, δισεκατομμύρια ευρώ.
Τους «καλούν» γιατί με τους αγώνες μας αποκαλύψαμε ότι πάνε να χαρίσουν στο κεφάλαιο αυτόν τον πλούτο, το χρυσωρυχείο που λέγεται ΛΑΡΚΟ.
Τους «καλούν» γιατί νομίζουν ότι έτσι «βγάζουν την ουρά τους απέξω». Δεν κατάφεραν να μας κοροϊδέψουν. Γνωρίζουν οι εργαζόμενοι ότι πλέον η ΛΑΡΚΟ είναι στο τζόγο και ότι και το κλείσιμο είναι στο τραπέζι. Γνωρίζουν οι εργαζόμενοι ότι οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας έχουν την κύρια ευθύνη, όλοι τους. Ως συνέχεια όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και ως εκτελεστικά όργανα του διαχρονικού εγκλήματος, οι Κυβερνητικοί βουλευτές έχουν την κύρια ευθύνη για το μέλλον της ΛΑΡΚΟ, για το μέλλον της εργασίας μας, για το μέλλον της περιοχής ολόκληρης.
Ο κ. Σταϊκούρας δε, «έχει χάσει τη γη κάτω από τα πόδια του». Ενώ αρχικά προκλητικότατα μας έλεγε ότι «δεν δικαιούμαστε αποζημιώσεις», ότι «αρκετά φάγαμε οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ όλα αυτά τα χρόνια εις βάρος του ελληνικού λαού». Τώρα σέρνεται και προσπαθεί να μας «σερβίρει το αντικοινωνικό του πακέτου». Ψάχνει να βρει βήμα να απευθυνθεί στους εργαζόμενους. Τα «παπαγαλάκια» τους στη ΛΑΡΚΟ δεν έχουν κάνει ακόμα καλά τη δουλειά τους και τρέχει, περιφερειακά, στα εργατικά κέντρα, στα ΜΜΕ, για να δείξει ότι τάχα «συζητά με τους εργαζόμενους» .
Δεν βρίσκει βήμα στους εργάτες της ΛΑΡΚΟ. «Σπάει τα μούτρα του» στις γενικές συνελεύσεις και στις μεγάλες κινητοποιήσεις. Δεν μπορεί όπως θέλει να το παίξει «Σωτήρας».
Έκανε το λάθος από την αρχή. Μας υποτίμησε. Δεν άκουσε ούτε τους εργαζόμενους, ούτε και κάποιους βουλευτές μέσα στη Βουλή που του έλεγαν, ότι «δεν θα ξεμπλέξει τόσο εύκολα με την εργατιά της ΛΑΡΚΟ». Δεν διάβασε την ιστορία μας. Μας υποτίμησε, νόμιζε ότι οι καιροί άλλαξαν και ότι εργάτες είναι όλοι του χεριού τους. Δεν έδωσε σημασία στα λόγια του Μποδοσάκη που τόσο πολύ αγαπούσε το κόμμα του, που όταν έληξε η απεργία του 77΄, είπε στους εργάτες: «Αν ήξερα ότι θα σας κάνω ήρωες, θα σας είχα δώσει αυτά που ζητάτε από την πρώτη στιγμή».
Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ θα πρέπει να νιώθουν ιδιαίτερη υπερηφάνεια, διότι ο αγώνας που έχουν τραβήξει 10 μήνες τώρα, ο δικός τους αγώνας, έχει καρποφορήσει. Το 2020 οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ έγραψαν και συνεχίζουν να γράφουν τη δική τους, τίμια, ηρωική ιστορία. Μέσα από αυτόν τον αγώνα έχουμε καθίσει σαν «γίγαντες» μπροστά στην κυβέρνηση, στα σχέδια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε μεγάλα συμφέροντα που θέλουν να αρπάξουν τον ορυκτό πλούτο. Είμαστε ακόμη εδώ και θα είμαστε εδώ.
Είτε το καταλαβαίνουμε όλοι σε αυτό εδώ το τραπέζι, είτε όχι, από την αλήθεια και τα γεγονότα δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς.
Είναι αλήθεια ή ψέματα ότι το Υπουργείο Περιβάλλοντος δεν καταβάλει στη ΛΑΡΚΟ από τη χρηματοδότηση των 35 εκατομμυρίων, τα 3 εκατομμύρια ευρώ, διότι οι περικοπές δεν έγιναν όπως τις είχαν ψηφίσει και αποφασίσει;
Επίσημα οι υπουργοί, η ειδική διαχείριση, ακόμη και ο νομικός σύμβουλος του σωματείου, όλοι μας λένε ότι έτσι είναι τα πράγματα.
Αν δεν κάναμε αγώνες θα είχαν ή δεν θα είχαν εφαρμοστεί όλες οι περικοπές; Κέρδισαν ή έχασαν οι εργαζόμενοι με αυτούς τους αγώνες;
Προφανώς και κέρδισαν. Είναι χιλιάδες τα ευρώ που δε μας κόψανε επιπλέον και τα πήγαμε στα σπίτια μας, στα παιδιά μας, στις οικογένειές μας.
Είναι αλήθεια ή ψέματα ότι στην ετοιμασία τους για διαθεσιμότητες, εκ περιτροπής εργασία, απολύσεις των εργαζομένων στις εργολαβίες, με e-mail από τους προϊσταμένους ζήτησαν αριθμούς εργαζομένων για 2 Καμίνια και 1 περιστροφική;
Είναι αλήθεια συνάδελφοι. Όλοι τα διαβάσαμε τα mail. Το απέδειξαν άλλωστε και οι ίδιοι με το πρόγραμμα παραγωγής πού εφάρμοσαν με 1 περιστροφική και δύο Καμίνια. Τι τους ήθελαν τους αριθμούς των εργαζομένων; Για να κάνουν πράξεις αριθμητικής;
Ποτέ στην ιστορία της ΛΑΡΚΟ δεν υπήρξε τέτοιο πρόγραμμα παραγωγής και η ΛΑΡΚΟ από την πλευρά της δεν περπάτησε είτε σε διαθεσιμότητες, είτε σε απολύσεις. Όλοι μας εδώ μέσα είμαστε παλιοί εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, τα έχουμε ζήσει αυτά. Είμαστε παιδιά εργαζομένων οι περισσότεροι, τα ζούμε από την κούνια μας.
Αν δεν είχαν κινητοποιηθεί οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, δεν συμμετείχαν στις απεργίες, στις καταλήψεις, στις γενικές συνελεύσεις, τα συλλαλητήρια, αν πάνω σε αυτές τις κινητοποιήσεις δεν εκφραζόταν η αλληλεγγύη της εργατικής τάξης από όλη τη χώρα, αν «καθόμασταν στα αυγά μας» και «περιμέναμε τη μοίρα μας», είναι κανένας που νομίζει ότι δεν θα τα είχαν εφαρμόσει;
Να θυμίσουμε στιγμές στην ιστορία των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ που δεν κινητοποιήθηκαν με τόσο αποφασιστικότητα και ένταση, όπως τις διαθεσιμότητες του 92΄, του 99΄, τις απολύσεις στις εργολαβίες το 2007, το 2009 κτλπ.
Τότε τα πέρασαν τα σχέδιά τους.
Σήμερα, δεν λέμε, είναι πολλά αυτά που έχουν περάσει, αλλά δεν μπορεί κανείς να μην βλέπει ότι τους έχουμε καθυστερήσει και αυτήν η καθυστέρηση είναι υπέρ των εργαζομένων.
Τώρα, λίγες ημέρες πριν τους διαγωνισμούς δεν έχουν κανένα λόγο να βιάζονται οι εργαζόμενοι. Δεν έχουν κανένα λόγο να «τσιμπήσουν στο τυρί» του λεγόμενου αντικοινωνικού πακέτου.
Αυτή που βιάζεται να μας ξεφορτωθεί και μάλιστα με την υπογραφή της «οικειοθελής» αποχώρησης για να μας κουνάει το δάχτυλο και να μας λέει ότι «τα δεχτήκαμε», για να μην έχει πολιτικό κόστος, είναι η κυβέρνηση.
Βλέπετε θα την βόλευε μέχρι σήμερα να μας είχε βγάλει σε διαθεσιμότητες, να είχε σταματήσει τη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ και να είχε κάνει απολύσεις των εργαζομένων στις εργολαβίες. Θα την βόλευε, γιατί η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να δώσει τη ΛΑΡΚΟ χωρίς το «βάρος» των εργαζομένων.
Άρα και εμείς λέμε Όχι. Δεν φεύγουμε.
Δεν δεχόμαστε τίποτα, αν δεν υπάρξει πραγματικός διάλογος, όπου μέσα από αυτόν θα διασφαλιστούν όλοι οι εργαζόμενοι, η συνέχιση της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ , η καταβολή και του τελευταίου σεντς που μας άρπαξαν ως εργοδότες όλες οι κυβερνήσεις. Αυτούς είχαμε εργοδότες.
Τα λέμε όλα αυτά συνάδελφοι γιατί η μαζικότητα των εργαζομένων, η ενότητα τους, η συναδελφικότητα, η αποφασιστικότητα και τα αντανακλαστικά τους, όλα αυτά, ειδικά σε αυτή τη περίοδο, τις επόμενες ημέρες, θα πρέπει να είναι στο Max των αποδόσεων. Αυτό το ρόλο και την ευθύνη για να είναι όλα αυτά ανεβασμένα, το σωματείο θα το παίξει.
Τα λέμε όλα αυτά συνάδελφοι γιατί δεν δεχόμαστε ότι «οι αγώνες που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα δεν έχουν καταφέρει τίποτα».
Τα λέμε όλα αυτά συνάδελφοι γιατί σε καμία περίπτωση ως ΕΑΜ δεν δεχόμαστε ότι «οι κινητοποιήσεις που προκήρυξε το σωματείο, γίνανε για να παίρνουν προαγωγές κάποιοι».
Πότε σε αυτό το τραπέζι δεν συζητήσαμε και δεν αποφασίσαμε κάτι τέτοιο. Όχι μόνο τώρα, διαχρονικά. Πότε το σωματείο, ως σωματείο, δεν έχει ασχοληθεί με τις προαγωγές.
Άλλο το σωματείο κι άλλο το τι μπορεί να κάνουν και ας μην κρυβόμαστε, το κάνουν διαχρονικά οι εκάστοτε κυβερνητικές παρατάξεις.
Τις θέσεις του ΕΑΜ για τις προαγωγές τις γνωρίζετε και εσείς και όλοι οι εργαζόμενοι. Όχι στα λόγια στην πράξη.
Είμαστε οι μοναδικοί που ρίχνουμε «χυλόπιτα» στις εκάστοτε διοικήσεις και Κυβερνήσεις. Νιώθουμε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι για αυτό. Και ας διαχρονικά μας έχουν πει «μαλάκες» κάποιοι εργαζόμενοι. Καμιά φορά κάνεις μία πράξη τώρα, για να δικαιωθείς μετά από δεκαετίες. Έτσι είναι.
Επειδή όμως τώρα δεν είναι η οποιαδήποτε στιγμή της ιστορίας, είναι η πιο κρίσιμη στιγμή της ιστορίας και επειδή ο θεσμός του σωματείου πρέπει να διαφυλαχτεί από όλους μας, ανεξάρτητα με το τι πιστεύει ο καθένας, σαν κόρη οφθαλμού, εμείς ως ΕΑΜ το βάζουμε θέμα για ψηφοφορία και σας καλούμε ομόφωνα να το στηρίξετε :
Να βγει ανακοίνωση από το σωματείο που να λέει ξεκάθαρα ότι ως σωματείο ουδέποτε έγιναν κινητοποιήσεις για προαγωγές.
Να γραφτεί ξεκάθαρα ότι την εμπλοκή που μπορεί να έχει οποιαδήποτε παράταξη, οποιοσδήποτε συνδικαλιστής σε αυτό το βρώμικο παιχνίδι πού παίζει η κυβέρνηση για να διασπάσει τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ και να τους κοροϊδέψει, την καταγγέλλουμε ως σωματείο και καλούμε τους εργαζόμενους στις ερχόμενες εκλογές να καταψηφίσουν συνδικαλιστές και παρατάξεις που έχουν τέτοιες λογικές. Όπως και να λέγονται, ότι χρώμα και να έχουν.
Συνάδελφοι
Για ακόμη μία φορά η κυβέρνηση προσπαθεί να παίξει επικοινωνιακό παιχνίδι.
Παρακολουθήσαμε τις δηλώσεις του κ. Σταϊκούρα στο εργατικό κέντρο Φθιώτιδας όπου ήθελε να παρουσιάσει ότι «η κυβέρνηση μιλάει με τους εργαζομένους για το λεγόμενο κοινωνικό πακέτο».
Μας είπαν ποτέ τι περιέχει; Μας κάλεσαν, μας έδωσαν κάτι γραπτώς και σίγουρο και μας ζήτησαν τη γνώμη μας;
Όχι. Απλά μας ανακοίνωσαν κάποιους άξονες και επιδιώκουν να «μας πιάσουν το στον ύπνο», να μας ανακοινώσουν αυτά που έχουν αποφασίσει για εμάς, χωρίς εμάς, ως «τελεσίγραφο». Επιδιώκουν να μας ανακοινώσουν το τι έχουν αποφασίσει όταν αυτό θα το πηγαίνουν στη Βουλή για να το ψηφίσουν ως το «διαβατήριο της ανεργίας μας».
Αυτήν είναι η αλήθεια. Έχουμε αρκετή εμπειρία όλοι μας εδώ μέσα για να καταλαβαίνουμε. Άλλωστε αυτή την τακτική εφάρμοσαν από την πρώτη στιγμή. Ψέματα και προσδοκίες.
Για να θυμηθούμε:
Μας κάλεσαν και μας ζήτησαν διάλογο πριν βάλουν τη ΛΑΡΚΟ σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης;
Όχι. Απλά μας φώναξαν και μας ανακοίνωσαν ότι βάζουν τη ΛΑΡΚΟ σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης, λέγοντας ψέματα όλο το προηγούμενο διάστημα ότι «θα μας φώναζαν να το συζητήσουμε πριν το κάνουν, ότι τάχα θα μας φώναζαν να τους πούμε τις προτάσεις μας».
Θυμηθείτε όλοι τα ψέματα που μας έχουν αραδιάσει όλο το προηγούμενο διάστημα σε συνεννόηση με την ειδική διαχείριση.
«Θα πάρετε Δώρο Πάσχα. Θα πάρουμε με την ειδική διαχείριση φουλ παραγωγή και δεν θα γίνουν περικοπές. Θα καταβληθεί αυτή τη βδομάδα το 1%, την επόμενη, τη μεθεπόμενη κτλπ» Ούτε τις αποζημιώσεις στους συγγενείς των συναδέλφων που έχασαν την ζωή τους δεν έχουν δώσει, ακόμη το «τακτοποιούν».
Τώρα πουλάνε φούμαρα ξανά. «Θα σας πούμε την Τρίτη το κοινωνικό πακέτο, Πέμπτη, Παρασκευή κτλπ. Μπορεί να έχει μέσα το ένα, μπορεί να έχει το άλλο», φούμαρα συνάδελφοι, φούμαρα.
Εσείς τι λέτε; Θα ήτανε κάτι φιλολαϊκό και θα το έφερναν γύρω-γύρω.
Συνάδελφοι
Στη γενική συνέλευση που πραγματοποιήθηκε το προηγούμενο διάστημα, 400 εργαζόμενοι ψήφισαν να γίνουν δύο απεργιακές κινητοποιήσεις μέσα στον Οκτώβριο.
Η μία έγινε στις 17 Οκτωβρίου και ήταν επιτυχημένη. Τη δεύτερη γιατί δεν την οργανώσαμε μέχρι σήμερα;
Έχουμε κάτι χειροπιαστό που μας οδήγησε να την αναβάλλουμε; Κι αν έχουμε, ποιο είναι αυτό το χειροπιαστό και ποιος αποφάσισε την αναβολή της;
Από αυτήν την άποψη ζητήσαμε άμεσα να συγκληθεί μετά την κινητοποίηση τις 17/10 διοικητικό συμβούλιο.
Εμείς δείχνουμε κατανόηση ότι δεν μπορούσε ο Πρόεδρος επειδή είχε αρρωστήσει. Καλά έκανε και προφύλαξε το υπόλοιπο διοικητικό συμβούλιο. Όμως για να οργανώσουμε μία απόφαση του ανώτερου οργάνου που είναι η γενική συνέλευση δεν χρειάζεται να είμαστε και όλοι. Στο κάτω-κάτω αν κάτι ή κάπου υπήρχε αδιέξοδο, που μέχρι σήμερα δεν έχουμε αντιμετωπίσει τέτοια πράγματα, συνεννοούμαστε στις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων, αλλά ακόμη κι αν υπήρχε κάτι, θα μπορούσαμε να του τηλεφωνήσουμε και να μας πει την άποψή του.
Δεν κάνουμε κακοπροαίρετη κριτική συνάδελφοι, να βοηθήσουμε θέλουμε. Και επειδή δεν κάνουμε κακοπροαίρετη κριτική και το εννοούμε, λέμε, κάλλιο αργά, παρά ποτέ.
Μέχρι σήμερα με την εικόνα που έχουμε το εργοστάσιο το πολύ μέχρι το τέλος του έτους θα έχει σταματήσει τη λειτουργία του.
- Δεν υπάρχει νέα σύμβαση με τη ΔΕΗ και δεν μας έχει πει κανένας επίσημα τι θα γίνει με αυτό.
- Τελειώνουν οι πρώτες ύλες και δεν μας έχει πει κανένας επίσημα τι θα γίνει με αυτό.
- Τελειώνουν οι συμβάσεις των εργολάβων – δουλεμπόρων που εργάζονται εκατοντάδες συνάδελφοί κάτω από αυτό το καθεστώς και δεν μας έχει πει μέχρι σήμερα κανένας τι θα γίνει με αυτό.
Επίσης, περιμένουμε να μας ανακοινώσουν το «διαβατήριο» για την ανεργία που είναι το αντικοινωνικό πακέτο και μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει κανένας διάλογος πραγματικός επάνω σε αυτό. Αντίθετα μας κοροϊδεύουν, σήμερα, αύριο, μεθαύριο.
Επίσης έχουμε δεδομένο ότι τη ΛΑΡΚΟ τη βγάζουν στο «σφυρί» το δεύτερο εικοσαήμερο του Νοέμβρη.
Με αυτά τα δεδομένα, βάζοντας μπροστά ότι:
- Mην τολμήσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με την ειδική διαχείριση να σταματήσουν τη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ, ούτε για ένα λεπτό της ώρας.
- Μην τολμήσει να ανακοινώσει τίποτα χωρίς να υπάρξει διάλογος επάνω σε αυτό με τους εργαζόμενους.
- Απαιτούμε να σταματήσει κάθε διαδικασία της εκποίησης που οδηγεί τη ΛΑΡΚΟ στο κλείσιμο, χωρίς να δεσμεύεται κανένας αν αυτό θα είναι οριστικό ή προσωρινό, οδηγεί όλους τους εργαζόμενους στην ανεργία μαραζώνει τις περιοχές μας συνολικά.
- Απαιτούμε έστω και τώρα να κουβεντιαστούν, επί μηδενικής βάσεως οι προτάσεις των εργαζομένων για τη συνέχιση της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ και για την ανάπτυξη αυτής προς όφελος του ελληνικού λαού.
Με αυτούς τους άξονες, βάζουμε την πρόταση:
Τη Δευτέρα να γίνει συντονιστικό Σωματείων και στο πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου στις 7/11 λέμε εμείς, να πραγματοποιηθεί 24ωρη παλαρκικη απεργία και νέο συλλαλητήριο. Ως την τοποθεσία λέμε, είτε το δρόμο, είτε την Αθήνα. Δεν αποκλείουμε τίποτα. Θα παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις με την Πανδημία του κορονοιου και θα δούμε.
Το ζήτημα είναι ότι θα πρέπει, σήμερα κιόλας, να προκηρυχθεί αυτή η κινητοποίηση. Τη Δευτέρα το πολύ, να συντονιστούμε με τα άλλα σωματεία και να πιέζουμε στην κατεύθυνση των αιτημάτων.
Συνάδελφοι
Κλείνουμε με αυτό την τοποθέτηση μας και θα δευτερολογήσουμε αν χρειαστεί.
Δεν θα ξανά μπούμε στη μέση «καβγάδων» που δεν μας ενδιαφέρουν και πιστέψτε μας δεν ενδιαφέρουν ούτε τους εργαζόμενους.
Σας καλούμε όμως μέχρι και τη λήξη της θητείας αυτού του Συμβουλίου, να κρατήσουμε όλοι μία σοβαρότητα και να μην πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων 10 μήνες αγώνα που όλοι μας, άλλος λίγο, άλλος πολύ, συμβάλλαμε σε αυτόν.
Έχει ανοίξει μία συζήτηση άνευ ουσίας κατά τη γνώμη μας. «Αν θα υπάρξει μομφή στο προεδρείο του σωματείου και πότε θα γίνουν εκλογές».
Λέμε ξεκάθαρα τη θέση μας και σας καλούμε να γίνει θέση όλων σας. Ενδεχομένως αυτή τη θέση να έχετε οι περισσότεροι από εσάς εδώ μέσα, αν όχι όλοι.
Έχουμε τη λήξη της θητείας του διοικητικού Συμβουλίου που 14 Νοεμβρίου. Σωστά; Σωστά.
Έχουμε επίσης την πράξη νομοθετικού περιεχομένου (ΠΝΠ) που δίνει τη δυνατότητα στα συνδικαλιστικά όργανα να παρατείνουν, αν θέλουν και κρίνουν, δεν είναι υποχρεωτικό όπως το παρουσιάζουν κάποιοι, την θητεία τους μέχρι 31/12 του 2020. Σωστά; Σωστά.
Πρακτικά και με βάση το καταστατικό του σωματείου μας, μέχρι τις 14 Νοεμβρίου δεν μπορούμε να κάνουμε εκλογές διότι:
- Ακόμη και σήμερα να προκηρύξουμε εκλογοαπολογιστική συνέλευση, αυτή θα πρέπει να πραγματοποιηθεί τουλάχιστον 10 ημέρες μετά. Άρα πηγαίνουμε 10 Νοεμβρίου για την πρώτη εκλογοαπολογιστική γενική συνέλευση που θέλει το 50% +1 των μελών για να έχει απαρτία.
- Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι στις 10 Νοεμβρίου θα μαζευτούν 330 εργαζόμενοι στη γενική συνέλευση και έχουμε την κατάλληλη απαρτία, το καταστατικό προβλέπει ότι τις εκλογές θα πρέπει να τις εκτελέσει η εφορευτική επιτροπή το επόμενο εικοσαήμερο. Άρα φτάσαμε στην 1η Δεκεμβρίου.
- Αν δεν πραγματοποιηθεί η πρώτη γενική συνέλευση, πολύ πιθανό, τότε οι εκλογές μεταφέρονται 10 μέρες τουλάχιστον μετά και φτάνουμε 10 -15 Δεκεμβρίου.
Μην ξεχνάμε ότι μετά έχουμε Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά. Άρα για ποιά παράταση γίνεται συζήτηση; Αν δεν προγραμματίσουμε από σήμερα τις εκλογές, κινδυνεύουμε 1.1.2020 που δεν θα ισχύει η ΠΝΠ να τρέχουμε για διορισμό διοίκησης. Αυτό είναι το πραγματικά επικίνδυνο για τα συμφέροντα των εργαζομένων.
Προτείνουμε. Να προκηρυχθεί σήμερα εκλογοαπολογιστική γενική συνέλευση για τις 11 Νοεμβρίου. Να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις να πραγματοποιηθεί η πρώτη γενική συνέλευση έτσι ώστε αρχές του Δεκέμβρη να έχει εκλεγεί νέο διοικητικό συμβούλιο όπου μέχρι τα μέσα του Δεκεμβρίου να έρθει σε σώμα.
Μέχρι να εκλεγεί νέο διοικητικό συμβούλιο, το παρόν και με τη δομή που έχει στο προεδρείο, εμείς σε κανέναν δεν θα κάνουμε μομφή, οι εργαζόμενοι θα επιλέξουν ποιους θέλουν για την επόμενη διετία, το παρόν ΔΣ έχει την ευθύνη να υλοποιήσει μέχρι και την τελευταία μέρα παράδοσης στο νέο ΔΣ, τις αποφάσεις της γενικής συνέλευσης. Έχει την εύθηνη, να προτείνει στους εργαζόμενους, οτιδήποτε προκύψει έκτακτο να το αντιμετωπίσει.
Εμείς προτείνουμε αυτές τις ημερομηνίες. Δεν είναι βέτο αυτές. Να καθίσουμε να τις κουβεντιάσουμε, αλλά νομίζουμε ότι έχει αξία και υπάρχει ανάγκη να ανακοινωθούν αυτές που θα αποφασίσουμε σήμερα, στους εργαζόμενους από σήμερα κιόλας.
Μόνο έτσι θα δείξουμε σοβαρότητα απέναντι στις υποχρεώσεις που έχουμε μέχρι και την τελευταία ημέρα της θητείας μας.
Το κυριότερο είναι ότι, μόνο έτσι η κυβέρνηση δεν θα βρει κενό στη λειτουργία του σωματείου. Ενδεχομένως να τρίβει τα χέρια της για να χτυπήσει σε ένα κενό.
Συμπυκνώνοντας τις προτάσεις μας λέμε:
- Πρωτοβουλία του διοικητικού μας συμβουλίου και κάλεσμα σε συντονιστικό όλων των Σωματείων της ΛΑΡΚΟ εδώ στη Λάρυμνα τη Δευτέρα 11:00 το πρωί. Η πρόταση του διοικητικού μας συμβουλίου να είναι να πραγματοποιηθεί 24ωρη ΠΑΛΑΡΚΙΚΗ απεργία 7 Νοεμβρίου και είτε να κλείσουμε το δρόμο στην Εθνική, είτε να κατέβουμε στην Αθήνα.
- Να καταλήξουμε ότι στις 11 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί η πρώτη εκλογοαπολογιστική γενική συνέλευση που θα εκλέξει εφορευτική επιτροπή και θα ορίσει εντός 20 ημερών να πραγματοποιήσει τις αρχαιρεσίες στο Σωματείο μας. Αν δεν γίνει η πρώτη εκλογοαπολογιστική γενική συνέλευση επειδή δεν θα έχει απαρτία, τότε στις 20 Νοεμβρίου να πραγματοποιηθεί η δεύτερη. Στόχος είναι οι αρχαιρεσίες και να έχουν τελειώσει και να έχει έρθει σε σώμα το νέο διοικητικό συμβούλιο που θα εκλεγεί, πριν τις 20 Δεκεμβρίου.
- Να βγει ανακοίνωση που να απαντά στη ρετσινιά που πάνε να κολλήσουν στο θεσμό του σωματείου ότι «το σωματείο κάνει προαγωγές». Να καταγγέλλει η ανακοίνωση του σωματείου τις παρατάξεις και τους συνδικαλιστές που ανακατεύονται διαχρονικά σε αυτά τα πράγματα.
Συγγνώμη για την κούραση, αλλά είναι πολλά και σοβαρά τα γεγονότα.
Ευχαριστούμε.
