Συνεχίζουμε τον αγώνα για αυξήσεις στους μισθούς, επαναφορά  του 13^ου και 14^ου μισθού, κατάργηση της Εισφοράς Αλληλεγγύης, του ΕΦΚ στα καύσιμα και του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης  

Συγκέντρωση ενάντια στο πάγωμα των μισθών, τις ανατιμήσεις στο ρεύμα, το πετρέλαιο και είδη πρώτης ανάγκης και τη φοροληστεία, πραγματοποιήσαμε την Τρίτη 19 Οκτωβρίου, στην είσοδο του ΘΡΙΑΣΙΟΥ νοσοκομείου.

 Αναδείξαμε την ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας για αυξήσεις στους μισθούς και επαναφορά του 13^ου και 14^ου μισθού, ξεκινώντας με καταβολή του επιδόματος Χριστουγέννων. Καταγγείλαμε ότι οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, με τα μισθολόγια του 2011 και 2015, την κατάργηση 13^ου και 14^ου μισθού και τους υπόλοιπους αντιλαϊκούς νόμους, μας αφαίρεσαν ετησίως περισσότερο από 4 μηνιαίους μισθούς.

Δικαιολογημένα αγανακτούμε με τις κυβερνητικές εξαγγελίες για νέες φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων με δις ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό και το Ταμείο Ανάκαμψης, γιατί γνωρίζουμε ότι εμείς θα κληθούμε να τα πληρώσουμε μέχρι το τελευταίο ευρώ:

• σε εμάς συνεχίζει να επιβάλλεται η Εισφορά Αλληλεγγύης ( που έχει καταργηθεί ακόμα και για τους μεγαλομετόχους επιχειρηματικών ομίλων) και η Ειδική Εισφορά για το ΤΠΔΥ, ενώ προχωρούν σε νέα μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών (με απώλεια εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων και αντίστοιχα κέρδη για τους επιχειρηματίες ύψους 849 εκατ. ευρώ.)
• η φορολογία εισοδήματος για μισθωτούς και συνταξιούχους θα αυξηθεί κατά 640 εκατ. ευρώ (από 9,46 δις στα 10,1 δις το 2022) ενώ ο συντελεστής φορολόγησης στα επιχειρηματικά κέρδηθα μειωθεί στο 22% από 24% (με απώλεια κρατικών εσόδων και αντίστοιχα κέρδη για τους επιχειρηματίες ύψους 183 εκατ. ευρώ.)
• συνεχίζεται η υψηλή κρατική φορολόγηση στα καύσιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης, που επιβαρύνουν την ακρίβεια, και προβλέπεται ο ΦΠΑνα αυξηθεί κατά 1,5 δις ευρώ (από 17,18 δις στα 18,7 δις το 2022) και οι «ειδικοί φόροι κατανάλωσης»κατά 530 εκατ. ευρώ (από 6,47 δις στα 7 δις το 2022)

Στην εκτίναξη του κύματος ακρίβειας συντελούν οι μεγάλες αυξήσεις στα τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας, που θα συνεχισθούν και με την πρόσφατη κυβερνητική απόφαση για το νέο γύρο ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ..

Είχε προηγηθεί  η μετατροπή της ΔΕΗ σε ΑΕ και η είσοδός της στο χρηματιστήριο το 2000 – 2001, η διάσπαση σε ξεχωριστές επιχειρήσεις, η λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και η σταδιακή ιδιωτικοποίηση από όλες τις κυβερνήσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι η σημερινή ιδιωτικοποίηση του 17% της ΔΕΗ υλοποιεί μνημονιακές δεσμεύσεις του 2012 και του 2015, ενώ με το 3^ο Μνημόνιο του 2015, που  ψήφισαν μαζί ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, το 17% των μετοχών της ΔΕΗ ΑΕ μεταφέρθηκε στο ΤΑΙΠΕΔ, για να πωληθεί.

Η νέα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ εντάσσεται στην  υλοποίηση της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για «απελευθέρωση» του τομέα Ενέργειας, πλήρη «απολιγνιτοποίηση» και «πράσινη κοινωνική συμφωνία».

Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, η εγχώρια λιγνιτική παραγωγή αποκλείεται και η ηλεκτροπαραγωγή γίνεται κυρίως με Ανανεώσιμες Πηγές ενέργειας (ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά) γιατί αυτές αποφέρουν γρήγορα κέρδη στους επιχειρηματικούς ομίλους που επενδύουν στην Ενέργεια, καθώς και εισαγόμενο φυσικό αέριο.

Η ηλεκτροπαραγωγή όμως με ανεμογεννήτριες, φωτοβολταίκά και φυσικό αέριο έχει σχεδόν τετραπλάσιο κόστος, σε σχέση με την ηλεκτροπαραγωγή από λιγνίτη. Κόστος που «μεταφέρεται στις δικές μας τσέπες» με τις συνεχείς αυξήσεις στα τιμολόγια του ρεύματος

Αποδεικνύεται, για άλλη μια φορά, ότι τόσο στη φάση της κρίσης όσο και της ανάκαμψης, χαμένοι είμαστε οι εργαζόμενοι, που πληρώνουμε, με την ένταση της εκμετάλλευσης, της φοροληστείας και τις ανατιμήσεις, είτε για να «διασωθούν» είτε για να αυξηθούν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

 Απέναντι στους επιχειρηματικούς ομίλους, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις κυβερνήσεις που τους υπηρετούν, συνεχίζουμε τον αγώνα με μαζική συμμετοχή στην Πανυγειονομική Απεργία, την Πέμπτη 21 Οκτωβρίου. Για να έχει προοπτική ο αγώνας, χρειάζεται να διεκδικεί την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της Ελλάδας και των επιστημονικών επιτευγμάτων για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών και όχι τα κέρδη των καπιταλιστών.