Ομοσπονδία Τύπου Χάρτου : Καμιά ανοχή στη συνδικαλιστική μαφία

Δημοσιεύτηκε στις

Τελικά συνέδριο της ΓΣΕΕ δεν έγινε! Οι εργατοπατέρες στην ηγεσία της δεν το ήθελαν, δεν ήθελαν να γίνει  συζήτηση για τα προβλήματα των εργαζομένων και την οργάνωση της πάλης για τη λύση τους. Δεν τους ενδιαφέρουν αυτά!

Αυτό για το οποίο καίγονται είναι η διατήρησή τους στην ηγεσία της ΓΣΕΕ και αυτή να παραμείνει  αντεργατικός μηχανισμός προώθησης της στρατηγικής του κεφαλαίου στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Ήθελαν να στήσουν την κάλπη και να πάρουν τα «κουκιά», για να διατηρήσουν την επιβίωσή τους στην ηγεσία της τριτοβάθμιας εργατικής συνδικαλιστικής οργάνωσης κουρελιάζοντας και αυτό το καταστατικό της συνομοσπονδίας. Ήξεραν ότι αν ξεκινούσε το συνέδριο θα έπρεπε να αρχίσει με τη νομιμοποίηση των συνέδρων-αντιπροσώπων και εκεί θα έβγαινε όλη η μπόχα της νοθείας, οι μηχανισμοί τους, οι πρόεδροι των Α.Ε. και τα μεγαλοστελέχη των επιχειρήσεων .

Παράλληλα εκεί στην Καλαμάτα, στο περιβάλλον χλιδής που διάλεξαν οι εργατοπατέρες για τη διεξαγωγή του συνεδρίου, αποτυπώθηκαν για μια ακόμα φορά οι δύο κόσμοι μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και  η άβυσσος  που χωρίζει τις δύο γραμμές.

Από τη μια ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ (ηγεσία των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ομάδας Βασιλόπουλου-ΣΥΡΙΖΑ) που πήγαν στο συνέδριο με στόχο να νομιμοποιήσουν με κάθε τρόπο το όργιο νοθείας, την απροκάλυπτη εργοδοτική παρέμβαση. Για να ενισχύσουν ακόμα περισσότερο τη θέση τους στο σβέρκο των εργαζομένων και να συνεχίσουν απρόσκοπτα να παίζουν το βρόμικο ρόλο τους στην υπονόμευση  των αγώνων και την στήριξή τους στην πολιτική που υπηρετεί το κεφάλαιο. Μια εργατική αριστοκρατία βουτηγμένη στα προνόμια, στα κονδύλια και τα προγράμματα εξαγοράς μακριά από τα προβλήματα και την ζωή των εργαζομένων, εχθρικοί στους αγώνες τους. Αλήθεια είδαν ποτέ οι εργαζόμενοι σε εργοστάσια, σε άλλους τόπους δουλειάς σε όλη την περίοδο της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης τον κουστουμάτο πρόεδρο της ΓΣΕΕ και τους υπόλοιπους  να περιοδεύουν  καλώντας σε οργάνωση διεκδικητικής πάλης κόντρα στο τσάκισμα των μισθών, των συντάξεων, των εργασιακών μας δικαιωμάτων; 

Από την άλλη μεριά βρίσκονται Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, Συνδικάτα, που δίνουν καθημερινά τη μάχη στους τόπους δουλειάς και στους κλάδους, για να υψώνονται εμπόδια στην αντεργατική πολιτική των κυβερνήσεων, του κεφαλαίου και της  Ευρωπαϊκής Ένωσης, να διεκδικούνται λύσεις στα προβλήματα με γραμμή υπεράσπισης και διεύρυνσης των εργασιακών μας δικαιωμάτων.

 Είναι εργατικές οργανώσεις που συσπειρώνονται στο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, ή συμπορεύονται μαζί του. Είναι συνδικάτα και εργαζόμενοι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και έδωσαν μάχη ενάντια στις μεθοδεύσεις της εργοδοσίας, των εργατοπατέρων, της κυβέρνησης και των μηχανισμών που τους στηρίζουν. Συνδικαλιστές και εργαζόμενοι που παλεύουν με ανιδιοτέλεια, συχνά με προσωπικό κόστος, για να οργανώσουν την πάλη με γνώμονα τα συμφέροντα των εργαζομένων και όχι τα κέρδη των επιχειρήσεων, ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία, για συνδικάτα με ζωντανή δημοκρατική λειτουργία και συμμετοχή των εργαζομένων στις διαδικασίες τους.

Έφτασε δε η συνδικαλιστική μαφία των Παναγόπουλου, Κιουτσούκη, Βασιλόπουλου, Καραγεωργόπουλου να κάνει το άσπρο – μαύρο και με χρυσαυγίτικης έμπνευσης επιχειρηματολογία να παρουσιάζει τους εργαζόμενους ως τραμπούκους και τους τραμπούκους ως εργαζόμενους, να ζητάει προστασία, να ζητάει βοήθεια από την αστυνομία και τα ΜΑΤ, να ζητάει εισαγγελέα για να την προστατέψει αυτήν και τις νόθες διαδικασίες που προσπάθησε να στήσει, από τους εργαζόμενους και τις οργανώσεις – μέλη της.

Κάνουν πως δεν το ξέρουν, τους θυμίζουμε πως το ΠΑΜΕ δεν είναι κάτι έξω από τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους, ίσα-ίσα το αντίθετο, είναι το ποιο ζωντανό, υπαρκτό και μαζικό τμήμα των συνδικάτων. Στην Καλαμάτα και στο συνέδριο της ΓΣΕΕ, οι εργατικές συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ εκφραζόταν μέσω δεκάδων εκλεγμένων αντιπροσώπων. Αντίστοιχα έχουν εκλεγμένα μέλη στη Διοίκηση της ΓΣΕΕ, στην Εκτελεστική της Επιτροπή, σε όλα τα όργανά της.

Είναι οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι που επέμεναν τέσσερεις μέρες συνεχώς στην Καλαμάτα να γίνει το Συνέδριο.  

Αφού είδαν οι εργατοπατέρες ότι με τους μπράβους και τους σεκιουριτάδες δεν μπόρεσαν να τα βγάλουν πέρα είπαν να ζητήσουν βοήθεια απ’ το αστικό κράτος και τα αστικά κόμματα, το πολιτικό προσωπικό των κεφαλαιοκρατών, δείχνοντας έτσι ποιους πραγματικά υπηρετούν.

Ξέχασαν να στείλουν επιστολή στους «θεσμούς», στον ΣΕΒ και στον ΣΕΤΕ αυτούς που είναι τα πραγματικά τους αφεντικά, αυτούς που μαζί με την κυβέρνηση απαγόρευσαν τις απεργίες, πετσόκοψαν τους μισθούς, τις συντάξεις και τις κοινωνικές παροχές, τσάκισαν τη ζωή της εργατικής τάξης.

Τα Εργατικά Κέντρα, οι Ομοσπονδίες, τα συνδικάτα που και οι εργαζόμενοι που διαδήλωσαν στην Καλαμάτα, όλοι οι εργαζόμενοι που παρακολουθούν με ενδιαφέρον τις εξελίξεις κατανοούν ότι οι εργατοπατέρες θέλουν άκρα του τάφου σιωπή στο κίνημα και σύμπλευση των συμφερόντων των εργαζομένων με αυτά των εργοδοτών, δηλαδή τη λογική του «σφάξε με αγά μου να αγιάσω», έχουν ξεκάθαρα απαίτηση:

Να γίνει το συνέδριο της ΓΣΕΕ, αλλά να είναι συνέδριο πραγματικά εργατικό, χωρίς νόθους και εργοδότες. Το σύνθημα «Συνδικάτα ταξικά, όχι εργοδοτικά» πρέπει να φτάσει σε κάθε χώρο δουλειάς. Οι εργαζόμενοι με τη συμμετοχή τους να πετάξουν στα σκουπίδια την συνδικαλιστική μαφία και κυρίως την επιρροή της εργοδοσίας στα σωματεία. Να χτυπηθεί στη ρίζα ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός. Και σε αυτή τη ρότα πρέπει να συμβάλλει κάθε τίμιος συνδικαλιστής.

Η μάχη που έχει αρχίσει για «ΓΣΕΕ εργατών και όχι των εργοδοτών» που σημαίνει να στείλουν οι εργαζόμενοι την εργοδοτική-κυβερνητική πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ στα αζήτητα, πρέπει να συνεχιστεί αποφασιστικά μέχρι το τέλος. 

Η αντεπίθεση, η ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος ξεκινά από τους χώρους δουλειάς. Με την ένταξη των εργαζομένων στα συνδικάτα τους, με την διεύρυνση των αγώνων με ζωντανές δυνάμεις, με πρωτοβουλίες που θα παίρνονται μέσα από μαζικές διαδικασίες και με γραμμή κόντρα στην εργοδοσία, τις κυβερνήσεις, την ΕΕ, και όχι στη συνεννόηση  με αυτούς.

Συνεχίζουμε αποφασιστικά, αταλάντευτα, ταξικά.

Αγωνιστικά

Η Διοίκηση

Περισσότερα

Ομοσπονδία Τροφίμων Ποτών – Συνδικάτα Κλάδου : Καταγγέλλουν την επίθεση της εργοδοσίας ΧΗΤΟΣ ΑΒΕΕ στους εργαζόμενους

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΣΧΡΗ ΚΑΙ ΑΝΑΝΔΡΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ ΧΗΤΟΣ ΑΒΕΕ (ΝΕΡΑ ΖΑΓΟΡΙ) ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ Η...

Σωματείο Εργαζομένων EMFI (πρὼην ΕΒΓΑ): Τα τερτίπια της εργοδοσίας μέσω της συνδικαλιστικής παράταξης ΑΣΕΕ!

Το Διοικητικό Συμβούλιο του σωματείου στην συνεδρίαση της Τρίτης 5 Μάρτιου ενοποίησε σε ένα...

Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Χημικής Βιομηχανίας Ελλάδος: Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ

Στήριξη και Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ  Η υποτιθέμενη «εξυγίανση» της ΛΑΡΚΟ, καταδικάζει την...