Εργαζόμενε, εργαζόμενη στον κλάδο απευθυνόμαστε σε σένα, που από το ξέσπασμα της πανδημίας Covid-19 στην Ελλάδα, σου κουνάνε το δάκτυλο με το ευφυολόγημα της «ατομικής ευθύνης», την ιδία ώρα που στοιβάζεσαι με άλλους συναδέλφους σου στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς γιατί η ασφαλής μεταφορά στον χώρο εργασία σου θεωρείται κόστος .
Εσένα που ενώ η εργοδοσία με τις πλάτες της κυβέρνησης δεν τηρεί ούτε τα τυπικά μετρά προστασίας της υγείας σου, αναγκάζεσαι να βάλεις το χέρι στην τσέπη, για να κανείς το test μονός σου για να προστατέψεις την υγεία της οικογένειας σου αφού για τον εργοδότη η υγεία σου θεωρείται επίσης κόστος.
Που τρέμεις μην αρρωστήσεις, γιατί μετά από επτά μήνες, προτεραιότητα της κυβέρνησης δεν ήταν η θωράκιση του συστήματος Υγείας με προσλήψεις μόνιμων γιατρών και νοσηλευτών αλλά και ενίσχυσης της υλικοτεχνικής υποδομής που εξακολουθεί να λείπει από τα νοσοκομεία, όπως λείπουν επίσης και τα «αυτονόητα» απλά μέσα προστασίας (γάντια, μάσκες κ.λπ.). Που ακούς από τα Μ.Μ.Ε (μέσα μαζικής εξημέρωσης) ότι το καλό(!) σενάριο είναι να έχουμε 3000 νεκρούς από την πανδημία ενώ το άσχημο είναι πάνω από 14 χιλιάδες.
Που γνωρίζεις ότι στον κλάδο μας έχουμε την θλιβερή πρωτιά μαζικών κρουσμάτων σε μεγάλους εργασιακούς χώρους στην Αττική, Πέλλα , Ημαθία , Χαλκιδική, Ιωάννινα, Καβάλα κ.α , που έχουν μετατρέψει τις επιχειρήσεις και τα εργοστάσια σε κέντρα διασποράς αφήνοντας το αποτύπωμα της πανδημίας σε ολόκληρους νομούς.
Που για εσένα η διαφαινόμενη κρίση τους, επιταχύνθηκε λόγο της πανδημίας, μεταφράζεται σε εκ περιτροπής εργασία, τηλεργασία, απολύσεις, εντατικοποίηση, μισθό στο επίπεδο του επιδόματος, κατάργηση κάθε έννοιας ΣΣΕ και σταθερής εργασίας, ενώ για τους βιομήχανους του κλάδου, υπάρχει ζεστό χρήμα μέσω του “Ταμείου Ανάκαμψης” της ΕΕ με στόχο τη σωτηρία της κερδοφορίας τους και ο λογαριασμός για τα σπασμένα θα σταλεί πάλι σε εσένα , με αντεργατικές μεταρρυθμίσεις και μέτρα διαρκείας.
Που πρακτικά σημαίνει ότι:
Τώρα με τον νέο πτωχευτικό κώδικα, τράπεζες και κράτος,γνωρίζοντας την αδυναμία πληρωμής των οφειλών μεγάλου μέρους από την εργατική και λαϊκή οικογένεια έρχονται να σφίξουν περισσότερο τη θηλιά στον λαιμό σου, σε καλούν ή να πτωχεύσεις και να χάσεις το σύνολο της περιουσίας σου ή να αποδεχτείς να γίνεις νοικάρης στο ίδιο σου το σπίτι.
Με την εργασιακή «ευελιξία» σου, να συνιστά το νέο κυβερνητικό δώρο στην εργοδοσία με μισθό 200 ευρώ για προσλήψεις ανέργων, δίνοντας τους την δυνατότητα να προσλάβουν μακροχρόνια ανέργους για μία ή δύο ημέρες την εβδομάδα και να τους δίνουν μόνο τα χρήματα της επιπλέον κρατικής επιδότησης των 200 ευρώ.
Το δεκάωρο αντί του οχτάωρου που προωθεί με νομοσχέδιο η κυβέρνηση, επιδιώκοντας να γυρίσει τους εργαζόμενους 134 χρόνια πίσω, στο 1886 που με το αίμα των εξεγερμένων εργατών του Σικάγο καθιερώθηκε η 8ωρη ημερήσια εργασία αλλά και για την εκτίναξη της ευελιξίας κάνοντας λόγο για τους εργαζόμενους που τάχα θα επιλέγουν πώς θα μοιράζεται το 8ωρο.
Ο φόβος φυλάει τα έρμα λέει ο λαός μας. Γι΄αυτό και θέλουν να προλάβουν τις αντιδράσεις των εργαζόμενων απέναντι σε αυτόν τον εργασιακό μεσαίωνα που έχουν επιβάλλει στην σημερινή γενιά αλλά και στις επόμενες γενιές των παιδιών μας. Στόχος τους είναι η καρδιά του συνδικαλιστικού κινήματος, τα ταξικά συνδικάτα και σπεύδουν άρον –άρον να τροποποιήσουν τον συνδικαλιστικό νόμο 1264/82 με νέα χτυπήματα στη συνδικαλιστική δράση και ελευθερίες, στο παραπέρα χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία, ακολουθώντας τα βήματα των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Μάλιστα για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, πρέπει να «χτυπηθεί» το δικαίωμα στην απεργία, σε σημείο που τα νέα εμπόδια που θα μπαίνουν να συνιστούν απαγόρευση της απεργίας, ειδικά στους μεγάλους χώρους εργασίας που είναι στρατηγικής σημασίας για το κεφάλαιο. Φυσικά έξω από το στόχο τους δεν μένει η ζωντανή λειτουργία των συνδικάτων οι μαζικές διαδικασίες όπως είναι η συνέλευση των μελών. Η αντικατάσταση αυτών των διαδικασιών με τηλεψηφοφορία και τηλεσυμμετοχή είναι μορφές που αφήνουν ελεύθερο έδαφος να παρεμβαίνει ωμά η εργοδοσία.
Ταυτόχρονα προστατεύεται κάθε μηχανισμός απεργοσπασίας που θα στήνει η εργοδοσία με το προσωπικό ασφάλειας που θα είναι σχεδόν οι μισοί εργαζόμενοι της επιχείρησης, η οποία θα διευκολύνεται ακόμα περισσότερο και στο θέμα των διαφορών επί των Συλλογικών Συμβάσεων, που από την Επιθεώρηση Εργασίας περνάει στον ΟΜΕΔ όπου κυριαρχούν οι εργοδότες και το κράτος τους.
Η ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ! ΘΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΟΙ ΑΙΣΧΡΟΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΤΟΥΣ!
Η κυβέρνηση να πληρώσει πολιτικά το νέο έγκλημα που επιχειρεί σε βάρος της εργατικής τάξης της χώρας.
Εδώ δεν χωράει κανένας συμβιβασμός καμιά αναμονή. Να δοθεί άμεσα πολιτική ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ απάντηση από τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους.
Συναδέλφισσα και συνάδελφε η δύναμή σου βρίσκεται στον διπλανό σου, στους εργαζόμενους της επιχείρησης που προβληματίζονται το ίδιο όπως και εσύ, σε εργαζόμενους άλλων επιχειρήσεων σε όλους τους κλάδους οικονομίας, που βιώνουν την ίδια εκμετάλλευση και μπορούν να σε καταλάβουν. Η δύναμη σου βρίσκεται στο σωματείο, που είναι το δικό μας αποκούμπι και που κανένας δεν είναι μόνος του απέναντι στην κυβέρνηση και τον ΣΕΒ.
Το δίλλημα είναι θα συνεχίσουμε να αφήνουμε την παρασιτική τάξη των βιομηχάνων και των μονοπωλίων, δηλαδή μια χούφτα κηφήνες να απομυζούν και να γεύονται όλον αυτό τον τεράστιο πλούτο που βγαίνει από τον ιδρώτα και το αίμα εκατομμυρίων εργαζομένων; Ή θα αποφασίσουμε να τους στείλουμε στα τσακίδια μια ώρα γρηγορότερα μπας και ζήσουμε τις μέρες που οι εργάτες θα βαδίζουν στις δικές τους λεωφόρους του μέλλοντος;
Παίρνουμε θέση μάχης, συγκεντρώνουμε τις δυνάμεις μας στο κύριο μέτωπο για την ανατροπή της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας.
Η Ομοσπονδία και τα συνδικάτα που είναι στην δύναμη της δεν ανέστειλαν τον αγώνα.
Εξαρχής κάλεσαν τους εργαζόμενους να μείνουν δυνατοί, να μην υποκύψουν στην προσπάθεια της κυβέρνησης και του κεφαλαίου να επιβάλουν γενικό σιωπητήριο. Το χτύπημα των δικαιωμάτων μας δεν είναι μια ¨μπόρα που θα περάσει ¨ είναι τα σπασμένα της κρίσης τους που προσπαθούν να τα φορτώσουν ξανά σε εμάς.
Καλούμε τους εργαζόμενους και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις όλης της χώρας να είναι σε ετοιμότητα. Να συνεδριάσουν τα όλα τα ΔΣ, να γίνουν ΓΣ, να παρθούν αποφάσεις για ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΑΓΩΝΑ όποτε η κυβέρνηση φέρει το νέο έγκλημα για να το κάνει νόμο.
Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και όχι του κεφαλαιοκράτη.
Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα-Έξω το κράτος και οι μηχανισμοί του από την λειτουργία και δράση τους.
Συνδικάτα εργατών και όχι των εργοδοτών.
