Ομιλίες συνδικαλιστών στη σύσκεψη για την Κοινωνική Ασφάλιση που οργάνωσε η Γραμματεία Αττικής του ΠΑΜΕ στις 11 Νοέμβρη

Δημοσιεύτηκε στις

Ομιλία του Θανάση Γκώγκου, Πανελλαδική Γραμματεία Εμπορίου Υπηρεσιών ΠΑΜΕ

Ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του, όταν ρωτήθηκε για το ασφαλιστικό δεν αναλώθηκε σε νούμερα αλλά αυτό που ανέφερε ήταν πώς θα είναι απλό και δίκαιο, αποφεύγοντας κάθε συζήτηση γύρω από υπολογισμούς και αριθμούς. Το ίδιο χρειάζεται να κάνουμε και εμείς η συζήτηση στους χώρους δουλειάς, στις γενικές συνελεύσεις, στις συσκέψεις, στις συνεδριάσεις των ΔΣ. Πρέπει να επικεντρώνουμε στην πολιτική διάσταση των αλλαγών που έρχονται και στη μεταβολή της αρχιτεκτονικής του συστήματος που επιχειρείται, δηλαδή την μετατροπή της ασφάλισης από κοινωνικό δικαίωμα σε προσωπική υπόθεση και ατομικό ρίσκο, μέσω της διείσδυσης των ασφαλιστικών εταιρειών, μέσω των επενδυτικών προϊόντων των επαγγελματικών ταμείων που μετατρέπονται σε χρηματιστηριακούς οργανισμούς και της υπονόμευσης του δημόσιου χαρακτήρα της ασφάλισης με την απεμπλοκή του κράτους και της εργοδοσίας από τις ασφαλιστικές εισφορές και τις εγγυήσεις που ως σήμερα έστω και κουτσουρεμένα παρείχαν.

Τι μας λένε σήμερα; Ότι προσεγγίζουμε το ζήτημα από μία ιδεοληπτική μάτια, ότι είμαστε υπερβολικοί και κινδυνολογούμε. Ας μιλήσουμε στη γλώσσα τους! Μιλούν για τη διασφάλιση των χρημάτων των εργαζομένων όταν την ίδια στιγμή το καταστατικό του επαγγελματικού ταμείου στα Ελληνικά Χρηματιστήρια που εγκρίθηκε τον προηγούμενο μήνα, έχει περιεχόμενο-περιβόλι γύρω από τις επενδυτικές προσεγγίσεις, με πιο χαρακτηριστική την παράγραφο που αναφέρει πως οι εισφορές είναι προκαθορισμένες και οι παροχές ακαθόριστες.

Ας μιλήσουμε για τις επενδύσεις και με βάση τη γλώσσα τους. Σε ποιο βιβλίο πολιτικής οικονομίας και σε ποιο λεξιλόγιο η επένδυση ταυτίζεται πάντα με θετικές πλευρές όπως μας προδιαθέτουν, ποια θεωρία ταυτίζει την επένδυση με το κέρδος, ποια επένδυση δεν έχει ισχυρό το στοιχείο της χασούρας. Υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα που επενδύσεις συνδυάστηκαν με μεγάλες απώλειες και απαξίωση κεφαλαίου, με λεηλασία περιουσιών. Στην ουσία μπαίνουμε καθαρά σε μία συζήτηση γύρω από το τζόγο, για αυτό άλλωστε και οι ίδιοι μιλούν για χαμηλό, μεσαίο και υψηλό ρίσκο. Μιλάμε για μακροχρόνιο τζόγο που έχει πάντα χαμένους και αυτοί σίγουρα δε θα είναι οι επενδυτικές-ασφαλιστικές εταιρείες ή η εργοδοσία. Όταν αναφερόμαστε σε τζόγο δε μιλάμε για ένα λαχείο ή για ένα παιχνίδι που θα παίξουμε τα Χριστούγεννα για το καλό του χρόνου αλλά ζητούν από τους εργαζόμενους να ρισκάρουν και να ποντάρουν τους κόπους μιας ζωής.

Επειδή συνήθως όταν μπαίνουν τέτοιες πλευρές θεωρείται κινδυνολογία. Ας απαντήσει σε αυτό το κείμενο του συλλόγου ζημιωθέντων από την Ασπίς Πρόνοια, ένα εγχώριο παράδειγμα ανάμεσα σε δεκάδες παγκόσμια που έχουν προκαλέσει εκκωφαντικές συνέπειες σε ασφαλισμένους και εργαζόμενους. Ο «Σύλλογος ζημιωθέντων» με επιστολές τους στην πολιτική ηγεσία όλα αυτά τα χρόνια έως και σήμερα, αναδεικνύει όλες αυτές τις πλευρές που σχετίζονται με το ρίσκο και για τις οποίες κάηκαν στο χυλό. Λένε χαρακτηριστικά ότι οι ζημιές που έπαθαν «δεν ήταν μόνο οικονομικές αλλά είχαν πραγματικό κόστος σε ανθρώπινες ζωές και σε βλάβες της υγείας, ότι «δεκάδες χιλιάδες ασφαλισμένοι βρέθηκαν εκτός πινάκων δικαιούχων παρά το γεγονός ότι κανείς δεν αμφισβητεί την ύπαρξη των συμβολαίων τους», ότι «χιλιάδες ασφαλιστήρια αποκλείστηκαν ως μη ασφαλιστικά προϊόντα την ίδια στιγμή που η αγορά διαθέτει και διέθετε ακριβώς ίδια προϊόντα», ότι «χιλιάδες ασφαλισμένοι σύρονται σε δικαστικές αίθουσες υποβαλλόμενης αιματηρές οικονομικά και εξουθενωτικά ψυχοφθόρες διαδικασίες» και το χειρότερο.. ότι «οι τράπεζες απειλούν με κατασχέσεις πρώτης κατοικίας τους κατόχους δανειακών συμβάσεων με εγγύηση κεφαλαίου».

Κάθε άλλη συζήτηση είναι περιττή. Οι παραπάνω αναφορές τα λένε όλα. Μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε τζογαδόρους που επενδύουν τους κόπους της ζωής ρισκάροντας τα το μόχθο τους σε  χρηματιστηριακές λοταρίες.

………………………………………….

Ομιλία του Δήμου Κουμπούρη, Προέδρου της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ

Το μεγάλο μέτωπο της Κοινωνικής Ασφάλισης δεν αφορά μόνο τους συνταξιούχους γιατί δεν είναι μόνο το δικαίωμα στη σύνταξη, αφορά όλους τους εργαζόμενους, την εργατική λαϊκή οικογένεια. Δεν είναι μόνο το ζήτημα της σύνταξης, είναι τα φάρμακα, είναι η υγεία, είναι η ασφάλιση της οικογένειας.

Γι’ αυτό η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα των Συνεργαζόμενων Συνταξιουχικών Οργανώσεων πήρε την πρωτοβουλία να καλέσει όλους τους φορείς του εργατικού – λαϊκού κινήματος σε κοινό αγώνα, με την οργάνωση συλλαλητηρίων σε όλες τις πόλεις της χώρας για τις 30 Νοέμβρη, μπροστά στη νέα επέλαση για την κατάργηση του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος που ετοιμάζει η κυβέρνηση της ΝΔ, παίρνοντας τη σκυτάλη από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι μια σημαντική πρωτοβουλία και θα βοηθήσει να δώσουμε αυτήν τη μάχη και να κλιμακώσουμε τους αγώνες μας παραπέρα. Εμείς, αυτοτελώς οι συνταξιούχοι, θα συνεχίσουμε τις κινητοποιήσεις στις 14 Δεκέμβρη, απαιτώντας όλα μας τα αιτήματα, γιατί δεν τους χαρίζουμε τίποτα, γιατί είναι από εμάς πληρωμένα, με αιχμή των κινητοποιήσεων την απόδοση του Δώρου, δηλαδή της 13ης σύνταξης και ό,τι παράνομα έχει παρακρατηθεί αυτό το διάστημα, μιας και μπροστά μας έχουμε τα Χριστούγεννα».

Γίνεται μια τεράστια προσπάθεια αποπροσανατολισμού και των συνταξιούχων και των εργαζομένων μπροστά σε αυτήν τη λαίλαπα που ετοιμάζει η ΝΔ. Η προσπάθεια αυτή μέσα από συγκεκριμένα Μέσα Ενημέρωσης καλλιεργεί καθημερινά το μύθο ότι κάτι καλό γίνεται για το Ασφαλιστικό, κάτι αλλάζει, κάτι καλύτερο θα γίνει με την ιδιωτικοποίηση και όλα αυτά που κάνει η ΝΔ.

Η αλήθεια είναι ότι τον νόμο Κατρούγκαλου, που είναι ο βασικός νόμος συνέχεια των προηγούμενων για την κατάργηση του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης, η κυβέρνηση τον αξιοποιεί, πατάει σε αυτόν και τώρα θα προχωρήσει την ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης αρχίζοντας από την επικουρική.

Ομως, ιδιωτική ασφάλιση σημαίνει ατομική ασφάλιση, η εργατική λαϊκή οικογένεια βγαίνει απέξω. Οι συντάξεις που έχουμε σήμερα και που είναι συντάξεις χαμηλές για το 85% των συνταξιούχων, θα γίνουν ακόμη μικρότερες. Την εθνική σύνταξη, που είναι 384 ευρώ, θέλουν να τη ρίξουν στα 220 ευρώ, γιατί αυτό λένε ότι είναι το “ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα” και δεν μπορούμε να δίνουμε παραπάνω συντάξεις από το “ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα”…».

…………………………………………………..

Τοποθέτηση του Τάσου Ζερβού, Προέδρου του Συλλόγου Υπαλλήλων Ασφαλιστικών Ταμείων

Ο Νόμος Κατρούγκαλου έφερε στο σώμα της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης τη λεγόμενη νοητή κεφαλαιοποίηση από 1/1/2015. Αυτό σημαίνει ότι δημιουργείται ένας “ατομικός κουμπαράς” που έχει μέσα τις εισφορές, όχι τις αποδοχές. Για να γίνει σύνταξη αυτός ο “κουμπαράς”, μπαίνουν κάποιοι συντελεστές, το προσδόκιμο ζωής και το τι έσοδα είχε το Ταμείο τον προηγούμενο χρόνο. Δηλαδή η ετήσια σύνταξη, πέρα από το ζήτημα του ρίσκου των “αποδόσεων”, θα εξαρτάται από τα χρόνια που ζει κάποιος μετά τη συνταξιοδότησή του! Όσο μεγαλύτερο είναι το προσδόκιμο, και άρα τα χρόνια που θα λαμβάνει κάποιος σύνταξη, τόσο μικρότερη θα είναι η σύνταξη, καθώς το συνολικό αποταμιευμένο ποσό θα μοιράζεται σε περισσότερα χρόνια… Στην ουσία ξέρεις τι δίνεις, αλλά δεν ξέρεις τι θα πάρεις ως επικουρική σύνταξη. Εκεί επάνω ετοιμάζεται η νέα επίθεση της ΝΔ στο επικουρικό, με το “Πόρισμα των Σοφών”, που υπηρετεί το στόχο να κάνουν τον εργαζόμενο, από ασφαλισμένο, “επενδυτή”….

Εξάλλου, παρά την εντύπωση που έχει δημιουργηθεί, οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν έβγαλαν αντισυνταγματικό τον νόμο Κατρούγκαλου. Το αντίθετο συνέβη. Το ΣτΕ έβγαλε συνταγματικές τις διατάξεις που καθορίζουν τη νέα λειτουργία του ΕΦΚΑ, το “σπάσιμο” της σύνταξης σε “ανταποδοτική” και “εθνική”, τον επανυπολογισμό των συντάξεων και τις μειώσεις. Εκρινε αντισυνταγματική μόνο τη διάταξη για τα ποσοστά αναπλήρωσης, και μάλιστα γι’ αυτούς που έχουν εργαστεί πολλά χρόνια. Τώρα, πάνω σε αυτόν τον νόμο θα προχωρήσει τις νέες ανατροπές η κυβέρνηση της ΝΔ.

Τέλος, ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα με την τύχη που επιφυλάχθηκε από την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις στους υπαλλήλους της Εθνικής Τράπεζας, που είχαν ως επαγγελματικό ταμείο το ΛΕΠΕΤΕ: «Οταν ο εργοδότης σταμάτησε να πληρώνει τις υποχρεώσεις του, το Ταμείο σταμάτησε να αποδίδει συντάξεις. Στη συνέχεια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ως “λύση”, τους οδήγησε στο ΕΤΕΑΕΠ, απαλλάσσοντας παράλληλα την εργοδοσία από μεγάλο μέρος των εισφορών που έπρεπε να αποδώσει….

………………………………………………………………………

Τοποθέτηση του Αντώνη Κουρούκλη, Προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής (ΠΟΠΟΚΠ)

Ο νόμος Κατρούγκαλου είναι η σύνδεση του βασικού κομματιού της σύνταξης, δηλαδή της ανταποδοτικής σύνταξης ή της επικουρικής, με τις εισφορές. Αυτό είναι ο νόμος Κατρούγκαλου, η πλήρης απαλλαγή του κράτους. Οι ισχυρισμοί της σημερινής κυβέρνησης ότι δήθεν τον άλλαξε ή ότι τον κατάργησε δεν είναι παρά ψέματα, αφού ο νέος γύρος της επίθεσης ακολουθεί την ίδια ακριβώς κατεύθυνση.

Κλείνοντας να πω για το ζήτημα των εισφορών  των ελεύθερων επαγγελματιών. «Θα έχουμε πάλι το εξής φαινόμενο, ο ελεύθερος επαγγελματίας, ο νεαρός ο μηχανικός, ο υδραυλικός ο οποίος παλεύει για να επιβιώσει, να πληρώνει την ιδία εισφορά με τον μεγαλομέτοχο μιας ανώνυμης εταιρείας με 80 εκατομμύρια κέρδη το χρόνο

……………………………………………………………..

Τοποθέτηση του Ηλία Τσιμπουκάκη, μέλους του ΔΣ του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

Οι εξαγγελθείσες από τη ΝΔ αλλαγές, με τη μετατροπή της επικουρικής και εφάπαξ ασφάλισης σε “επενδυτικό προϊόν”, ακούγονται ως “φάρσα” στους ασφαλισμένους μηχανικούς. Γνωρίζουν καλά τα παιχνίδια με τον τραπεζικό – χρηματιστηριακό τζόγο, όπως αυτά με την “κερδοφόρα” επένδυση του πρώην ΤΣΜΕΔΕ στην Τράπεζα Αττικής.

Με διαχρονικές πολιτικές ευθύνες ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ, τόσο ως κυβερνήσεων όσο και ως συνδικαλιστικών ηγεσιών του ΤΕΕ, χάθηκαν άνω των 800 εκατ. ευρώ από τα αποθεματικά, που “επενδύθηκαν” στις διαδοχικές αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου για τη “σωτηρία” της επένδυσης στην τράπεζα, η οποία υπόσχονταν ότι θα αποφέρει “κέρδη” στις συντάξεις.

Σήμερα η ηγεσία του ΤΕΕ αναμένει τις αλλαγές για να σπεύσει να ζητήσει την ίδρυση επαγγελματικού ταμείου. Αλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ “παρέδωσε” στη ΝΔ το ΤΜΕΔΕ (διάδοχο του ΤΣΜΕΔΕ – ταμείο εγγυοδοσίας), ξανά μεγαλομέτοχο της Τράπεζας Αττικής, με ποσοστό άνω του 30%.

Δύο στρατηγικές συγκρούονται στο Ασφαλιστικό. Ο δρόμος της λεγόμενης ανταποδοτικότητας και της ιδιωτικοποίησης, που φέρνει αυξήσεις εισφορών και μειώσεις συντάξεων, και ο δρόμος του ταξικού κινήματος, που ζητά δημόσια, καθολική Κοινωνική Ασφάλιση, δημόσια και δωρεάν Υγεία και ΣΣΕ με αυξήσεις στο ύψος των σύγχρονων αναγκών.

……………………………………………………………………..

Τοποθέτηση του Νίκου Δάρδαλη από την Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ

Έχουμε ένα μεγάλο ποσοστό συμβασιούχων εκπαιδευτικών που δουλεύουν 8 με 9 μήνες το χρόνο και ο μισθός τους φτάνει μόλις τα 700 – 800 ευρώ. Τι σύνταξη μπορούν να εξασφαλίσουν στο μέλλον, όταν -ήδη στην ανεπτυγμένη καπιταλιστικά Γερμανία, το 10% των συνταξιούχων αναγκάζονται να δουλεύουν. Δεν είναι λοιπόν υπερβολή να πούμε ότι ουσιαστικά θα δουλεύουμε ή θα είμαστε άνεργοι μέχρι τα βαθιά γεράματα. Αλλωστε, στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση την επόμενη δεκαετία πάνω από το 50% θα είναι πάνω από 60 χρόνων, ενώ πλέον θα συνταξιοδοτούνται στην ηλικία των 67 χρόνων. Μάλιστα, ήδη έχουμε ένα 3% με 5% που πεθαίνουν περιμένοντας να πάρουν την οριστική σύνταξη, καθώς η αναμονή για την έκδοσή της είναι μεγάλη…».

…………………………………………………….

Τοποθέτηση της Κατερίνα Γεράκη εκ μέρους των Επιτροπών Αγώνα Μισθωτών και Αυτοαπασχολούμενων Δικηγόρων.

Τρία και πλέον χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου, η πλειοψηφία των δικηγόρων βιώνει τα αποτελέσματά του: Οι δικηγόροι συνεχίζουν να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για τις ασφαλιστικές εισφορές τόσο του ΕΦΚΑ όσο και – τον τελευταίο χρόνο – του ΕΤΕΑΕ.

Για μια ελάχιστη αμοιβή 168 ευρώ, ποσό 70 ευρώ πηγαίνει στην Εφορία και τον ΕΦΚΑ και ένα μικρό ποσό στον Δικηγορικό Σύλλογο. Δηλαδή το καθαρό ποσό που απομένει είναι 98 ευρώ, ενώ όσο ανεβαίνει η αμοιβή τόσο ανεβαίνει και η παρακράτηση, και τελικά το ποσό που απομένει ως εισόδημα παραμένει το ίδιο χαμηλό, ενώ ο εργαζόμενος που έχει ζητήσει τη βοήθεια του δικηγόρου μπορεί να έχει πληρώσει ακόμα κι ένα μηνιάτικο.

Ο μύθος ότι οι νέοι δικηγόροι, με τα χαμηλότερα εισοδήματα, πληρώνουν σήμερα λιγότερα σε σύγκριση με το προηγούμενο καθεστώς, έχει πλήρως αποκαλυφθεί. Βέβαια, αυτό μπορεί να συμβαίνει σε ορισμένες περιπτώσεις αλλά δεν αναιρεί τη συνολική αφαίμαξη από τη φορολεηλασία και τις ασφαλιστικές εισφορές, ενώ όσο προχωρά η ζωή και αυξάνονται οι υποχρεώσεις, με το γάμο, τη γέννηση των παιδιών, τις ανάγκες της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κ.λπ., φανερώνονται οι συνέπειες της διάλυσης του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης».

……………………………………………………………………..

Τοποθέτηση του Αλέκου Περράκη Προέδρου του Συνδικάτου Εργαζομένων Τηλεπικοινωνιών – Πληροφορικής

Χρειάζεται να απευθυνθούμε κυρίως στους νέους εργαζόμενους, γιατί η νέα βάρδια της εργατικής τάξης που έχει μπει τα 10 τελευταία χρόνια για δουλειά, άμα τους μιλήσεις για Ασφαλιστικό λένε “εγώ δεν θα πάρω σύνταξη ποτέ.

Επιπλέον, στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών τι έχουμε; Έρχεται η μεγάλη πολυεθνική, σου κάνει ένα συμβόλαιο ιδιωτικής ασφάλισης – που το έχεις όμως μόνο όσο εργάζεσαι – και συμπληρώνει κάποια χρήματα πάνω στην Κοινωνική Ασφάλιση, και σου λέει ο άλλος πως “λύση είναι η ιδιωτική ασφάλιση”! Γιατί δεν έχει γίνει κατανοητό ότι αυτά θα ισχύουν όσο έχει να πληρώνει, δεν έχει καταλάβει ότι αν τύχει και χάσει τη δουλειά του ή αν πάθει κάτι σοβαρό ο ίδιος ή το παιδί του ή η οικογένειά του, δεν θα φτάνει να ξεπουλιέται ούτε ο ίδιος ούτε όλη η οικογένειά του για να γίνει καλά….

……………………………………

Τοποθέτηση του Δημήτρη Πετρόπουλου, Προέδρου της Ομοσπονδίας Μηχανικών Δημοσίου (ΠΟΕΜΥΔΑΣ)

Απέναντι στην πολιτική κατακερματισμού των εργαζομένων και του ασφαλιστικού συστήματος, πρέπει να αντιταχθεί η πιο πλατιά ενότητα εργαζομένων, ανέργων, αυτοαπασχολούμενων, συνταξιούχων.

Μιλώντας για τις επιπτώσεις της «ανταποδοτικότητας» και της κεφαλαιοποίησης των εισφορών,  η ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος «διασπά την ενότητα και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, κατακερματίζοντάς τους σε “ατομικούς κουμπαράδες” που δεν μπορούν να ειδωθούν με έναν κοινό τρόπο.

Κάθε διάσπαση των εργαζομένων γύρω από ασφαλιστικά ζητήματα πολύ σύντομα οδηγεί στην επέκταση της χειρότερης εκδοχής ασφάλισης σε όλες τις κατηγορίες των ασφαλισμένων. Και όχι μόνο σε αυτούς που υποτίθεται ότι είναι οι νέοι και οι παλιοί εξαιρούνται. Και το έχουμε ζήσει με όλες τις ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις αυτό το πράγμα. Διαιρούν τους εργαζόμενους για να επεκτείνουν τις χειρότερες δυνατές ρυθμίσεις για όλους τους εργαζόμενους πάρα πολύ σύντομα.

………………………………………

Τοποθέτηση του Δημήτρη Βιτάλη, Μέλους του ΔΣ της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας (ΟΒΣΑ)

Είτε με τον νόμο Κατρούγκαλου, είτε με το νέο σύστημα επιλογής κλάσεων για το ύψος των εισφορών που σχεδιάζει να φέρει η κυβέρνηση της ΝΔ, το αποτέλεσμα είναι ένα: Συντάξεις πείνας για τους επαγγελματοβιοτέχνες.

Γι’ αυτό όλα τα σφυριά πρέπει να βαράνε στη διεκδίκηση δημόσιας υποχρεωτικής Κοινωνικής Ασφάλισης, στην κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, στην πλήρη αποκατάσταση και αύξηση των συντάξεων, στην ουσιαστική βελτίωση των παροχών. Για τους αυτοαπασχολούμενους, ο νόμος 4387 έδωσε γερό χτύπημα στο ύψος των παρεχόμενων συντάξεων, αφού μέσω των χαμηλών ποσοστών αναπλήρωσης τις καταβαράθρωσε. Έτσι, έστρωσε το χαλί στη ΝΔ, να προωθήσει σήμερα την ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης, αρχίζοντας από τις επικουρικές. Το σχέδιο αυτό προβλέπει την υπαγωγή και των νέων αυτοαπασχολούμενων στην υποχρεωτική ιδιωτική επικουρική Ασφάλιση, πληρώνοντας επιπλέον εισφορές, χωρίς καμία εγγύηση για το ύψος της σύνταξης που θα λάβουν στο μέλλον.

Παρά τις αρχικές αντιδράσεις στον νόμο Κατρούγκαλου, όσον αφορά τους επαγγελματοβιοτέχνες και ελεύθερους επαγγελματίες, η αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών και η μείωσή τους σε μια σημαντική μερίδα, λειτούργησαν ως “μαξιλάρι” απορρόφησης της δυσαρέσκειας. Οι βαθιά αντιδραστικές αλλαγές που έφερε ο νόμος Κατρούγκαλου υποβαθμίστηκαν εξαιτίας της αδυναμίας μεγάλου μέρους των ασφαλισμένων να καταβάλλουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Οι μειώσεις στις συντάξεις τους πέρασαν στο όνομα ότι τουλάχιστον έτσι “θα πάρω κάποια σύνταξη”…

Την παραπάνω προπαγάνδα αναπαρήγαγαν και οι ηγεσίες της ΓΣΕΒΕΕ και της ΕΣΕΕ, υπερασπίζοντας ουσιαστικά επιχειρηματίες υψηλότερων εισοδημάτων.

Απέναντι σε αυτήν την προπαγάνδα, που και τώρα αρχίζει και προβάλλεται από τη ΝΔ με την αλλαγή του μοντέλου των εισφορών (για νέες κλίμακες και προαιρετικότητα) ή τις επικίνδυνες θεωρίες για “χαμένες εισφορές” στο δημόσιο σύστημα, πρέπει να αντιπαραβάλουμε την αξία της Κοινωνικής Ασφάλισης, την ανάγκη της δημόσιας δωρεάν Υγείας με την κατάργηση των αντίστοιχων εισφορών, τη σύνδεση με το ζήτημα του αφορολόγητου, της κυριακάτικης αργίας που βάλλεται και με όλα τα μέτωπα πάλης. Να προβάλουμε την ανάγκη συλλογικής διεκδίκησης και πάλης μαζί με τους εργαζόμενους, κόντρα στον ατομισμό και στις “λύσεις” που προβάλλουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου».

…………………………………….

Τοποθέτηση της Μαρία  Φιλανταράκη, Μέλους του ΔΣ της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ)

Η Κοινωνική Ασφάλιση είναι άρρηκτα δεμένη με τις εργασιακές σχέσεις. Τα δικαιώματά μας στη σύνταξη, στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην ασφάλεια στους χώρους εργασίας, στην προστασία του γυναικείου οργανισμού, στην προστασία της μητρότητας συνδέονται με τις εργασιακές σχέσεις. Στο όνομα των “ίσων ευκαιριών” κυριαρχούν οι συμβάσεις της πιο άγριας εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Δεν είναι, εξάλλου, καθόλου τυχαίο ότι οι γυναίκες είναι πρωταθλήτριες στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Το χτύπημα στην Κοινωνική Ασφάλιση αποτελεί βασική παράμετρο της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης που βιώνουμε.

Δεν συμβιβαζόμαστε να δουλεύουμε για μισό μεροκάματο, γιατί αυτό σημαίνει και μισό ένσημο, σημαίνει ότι στερούμαστε μια σειρά επιδομάτων τα οποία απαιτούν ορισμένο αριθμό ημερομισθίων όπως επίδομα γάμου, λοχείας, ασθένειας, ανεργίας.

Δεν συμβιβαζόμαστε με το αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο που θέτει ως προϋπόθεση για να πάρει μια εργαζόμενη την άδεια και το επίδομα μητρότητας να έχει συγκεντρώσει 200 ένσημα τα δύο τελευταία χρόνια. Ακόμα και στον δημόσιο τομέα οι αναπληρώτριες εκπαιδευτικοί, οι συμβασιούχοι υγειονομικοί, οι γυναίκες συμβασιούχοι στην Τοπική Διοίκηση, στερούνται τις αντίστοιχες άδειες μητρότητας και άλλα δικαιώματα των μόνιμων συναδέλφων τους.

Δεν συμφιλιωνόμαστε με την πολιτική που μας θέλει να είμαστε “ευέλικτες μισθωτές με μπλοκάκι”, δηλαδή να είμαστε υποχρεωμένες να επωμιστούμε οι ίδιες την πληρωμή των ασφαλιστικών μας εισφορών, να μη δικαιούμαστε άδειες, αποζημίωση απόλυσης, πληρωμή υπερωριών, επίδομα ανεργίας. Να μη δικαιούμαστε άδεια μητρότητας, επιδόματα, μέτρα ασφάλειας ως έγκυες, λεχώνες, γαλουχούσες. Να είμαστε υποχρεωμένες να βάζουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη για τις απαιτούμενες προληπτικές εξετάσεις και φάρμακα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μετά για την περίθαλψη του βρέφους.

Περισσότερα

Ομιλία του N. Μαυροκέφαλου, Μέλους της Γραμματείας του ΠΑΜΕ και της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Αθήνας στη σημερινή απεργιακή συγκέντρωση

Σήμερα, η καρδιά του αγωνιζόμενου λαού, της εργατιάς, της αγροτιάς, των φοιτητών και των...

Δήλωση του Μ. Βαλωμένου, Προέδρου του Συλλόγου Ιδιωτ. Υπαλλήλων Σάμου και μέλους ΔΣ του ΕΚ για την απεργία στις 28 Φλεβάρη

Γιατί στις 28 Φλεβάρη Απεργούμε; Συνάδελφοι,την Τετάρτη έχουμε Απεργία. Το σωματείο μας πήρε απόφαση και καλεί...

Δήλωση του Θ. Φιλιππή, Προέδρου Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Σάμου και μέλους ΔΣ του ΕΚ για την Απεργία

Στις 28 Φλεβάρη συμπληρώνεται ένας χρόνος από το έγκλημα στα Τέμπη με τους 57 νεκρούς....