Απέναντι στην κοροϊδία της “εξόδου” από τα μνημόνια και τη δήθεν “κανονικότητα”, που ισχυρίζεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πως επανήλθε, φέρνουμε στο προσκήνιο τις δικές μας αγωνίες, τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις. Η επόμενη μέρα των μνημονίων, η “επιστροφή στην κανονικότητα” είναι φτιαγμένη με τα υλικά του χθες: ατομικές συμβάσεις εργασίας, ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, δουλεμπορικά, εντατικοποίηση, δουλειά και τις Κυριακές, ανύπαρκτα μέτρα υγείας και ασφάλειας, εξαγορές, θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα, συγχωνεύσεις, λουκέτα, απολύσεις, ακρίβεια, υπερφορολόγηση, πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, ανύπαρκτος ελεύθερος χρόνος για μας και τα παιδιά μας, ανύπαρκτη δημόσια υγεία και περίθαλψη, ανύπαρκτη δημόσια παιδεία, αθλητισμός, πολιτισμός. Όλα αυτά είναι οι απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου, του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων, ώστε να πετύχουν τον στόχο της ανάπτυξης των κερδών τους ξεζουμίζοντας ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους. Στον στόχο αυτό συμφωνούν όλοι μαζί κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ΝΔ και ΚΙΝΑΛ καθώς και τα υπόλοιπα κόμματα που υποστηρίζουν την πολιτική της Ε.Ε. και τους στόχους της “ανταγωνιστικότητας” και της “κερδοφορίας” των επιχειρηματικών ομίλων.
Δεν κάνουμε βήμα πίσω από την απαίτηση της αναπλήρωσης όλων των απωλειών που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια, από την κάλυψη των αναγκών μας.
Απαντάμε με απεργία στις 28 Νοέμβρη στο νέο κύκλο ψεμάτων και αυταπατών που έχει επιδοθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που μιλάει για υποχρεωτικότητα και επέκταση των κλαδικών συμβάσεων, ενώ στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι εργαζόμενοι δεν καλύπτονται από κλαδική σύμβαση.
Απαντάμε με απεργία στις 28 Νοέμβρη στην κυβέρνηση για την απόρριψη της πρότασης 530 συνδικάτων για κατώτερο μισθό 751 ευρώ, επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων και κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων.
Απαντάμε με απεργία στις 28 Νοέμβρη γιατί η κυβέρνηση βάζει πλέον σε ισχύ το νόμο Βρούτση (ΝΔ) που όταν είχε κατατεθεί, ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση τότε, φώναζε για νόμο «αντεργατικό» , «νόμο έκτρωμα» , «ανθρωποθυσία» κ.α. Αυτός ο νόμος λέει πως ο κατώτατος μισθός θα καθορίζεται από τον εκάστοτε υπουργό παίρνοντας υπόψη τα στοιχεία της οικονομίας. Με βάση λοιπόν τη «βιωσιμότητα», την «ανταγωνιστικότητα» της οικονομίας και χωρίς συλλογικές διαπραγματεύσεις θα καθορίζεται ο κατώτατος μισθός.
Απαντάμε με απεργία στις 28 Νοέμβρη γιατί η κυβέρνηση θα επιδοτεί τη διαφορά στους εργοδότες για τους νέους κάτω των 25 χρόνων. Δηλαδή φτάνεις τα 25, σε διώχνει και παίρνει άλλον κάτω των 25 για να έχει την επιδότηση!
Απαντάμε με απεργία στις 28 Νοέμβρη και στον εμπαιγμό της εργοδοσίας (δηλώσεις Κορκίδη, πρόεδρος ΕΣΕΕ), “η αύξηση θα πρέπει να γίνει σταδιακά και σε διάστημα 3 ετών ώστε από 1/1/2022 ο κατώτατος μισθός να επανέλθει στα 751 ευρώ”. Ακόμα και αυτή η σταδιακή αύξηση θα υλοποιηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε “να μην προκληθούν ισχυρά σοκ στην αγορά” όπως απαιτεί ο ΣΕΒ. Οποιαδήποτε μικρο-αύξηση και αν αποφασίσουν για τον κατώτατο μισθό θα εξανεμίζεται από την μείωση του αφορολογήτου.
Απαντάμε με απεργία στις 28 Νοέμβρη γιατί τόσο στην κρίση όσο και στην ανάπτυξη εμείς οι χιλιάδες εργαζόμενοι πληρώνουμε το τίμημα μιας ανελέητα αντιλαϊκής πολιτικής για να παραμείνουν ανέγγιχτα τα κέρδη της μεγαλοεργοδοσίας.
Παραμερίζουμε τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και τις παρατάξεις τους στο ΕΥΚ Καβάλας που για ακόμα μια φορά κατάφεραν να ξεπεράσουν ακόμα και τον ….. εαυτό τους. Η πίστη της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ στην κυβερνητική πολιτική και στα συμφέροντα των μεγαλοεργοδοτών είναι τόσο μεγάλη που την ώρα που χιλιάδες εργαζόμενοι, τα σωματεία τους, τα Εργατικά Κέντρα και οι Ομοσπονδίες τους αποφάσιζαν κήρυξη απεργίας για τις δικές μας ανάγκες, αυτοί έπαιζαν το χαρτί της «αναποτελεσματικότητας των απεργιών» και της αναμονής. Όταν η πίεση έγινε αφόρητη και δεν μπορούσαν πλέον να κάνουν τους αδιάφορους κατέφυγαν στο παιχνίδι της «κολοκυθιάς» για την ημερομηνία της απεργίας αναδεικνύοντας για ακόμα μια φορά την σαπίλα τους. Δεν είναι η πρώτη φορά που διακρίνονται στην τακτική της υπονόμευσης. Τα ίδια έκαναν και όταν ψηφιζόταν στην Βουλή ο νόμος που ουσιαστικά αφαιρεί το δικαίωμα από τους εργαζόμενος για απεργία.
Η πλειοψηφία του ΕΥΚ Καβάλας δεν θα μπορούσε παρά να είναι «πρωτοπόρα» στην ξεφτίλα για ακόμα μια φορά. Όταν άλλα εργατικά κέντρα αποφάσιζαν μέσα από μαζικές διεργασίες για απεργία, εκείνοι όχι μόνο δήλωναν οτι «δεν υπάρχει ανάγκη για απεργία» και ότι είναι «παράτυπο» να συζητούν οι εργαζόμενοι για απεργία, αλλά την ίδια ώρα καλούσαν για Δ.Σ. για να πάρουν «διοικητικά μέτρα» ενάντια στα ταξικά σωματεία και στους εκλεγμένους του ΠΑΜΕ.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
- Κατάργηση του νόμου Αχτσιόγλου – Βρούτση που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Επαναφορά των ΣΣΕ και του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ για όλους.
- Αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές.
- Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
- Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας.
- Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας.
- Μέτρα αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας.
- Καμιά εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους
