Εισήγηση του Γιάννη Τασιούλα στην Σύσκεψη Συνδικάτων και Ομοσπονδιών στο Πεδίον του Άρεως για την κλιμάκωση του αγώνα ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο

Δημοσιεύτηκε στις

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Ο απεργιακός εορτασμός της Πρωτομαγιάς, στις 6 Μάη, με επίκεντρο το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός στην κλιμάκωση του αγώνα μας.

Η απεργία ήταν πετυχημένη. Μας γεμίζει αισιοδοξία, μας οπλίζει με αντοχή και αποφασιστικότητα για τη συνέχεια του αγώνα μας.

Γιορτάσαμε τη μέρα της εργατικής τάξης ανταποκρινόμενοι στο περιεχόμενο που συμβολίζει και οργανώνοντας τον αγώνα μέσα σε δύσκολες και σύνθετες συνθήκες.

Η ίδια η επιτυχία της απεργίας επιβεβαιώνει τις δυνατότητες που υπάρχουν όταν τα ζωντανά Σωματεία, οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, παίρνουν στα χέρια τους την πρωτοβουλία της οργάνωσης του αγώνα και των διεκδικήσεων της εργατικής τάξης κόντρα στον υπονομευτικό ρόλο της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ που από καιρό πασχίζει να δώσει στήριγμα στην εκάστοτε κυβέρνηση και τον ΣΕΒ.

Έφτασαν σε σημείο να αποκαλούν τις απεργίες των Σωματείων ως γελοιότητες και να καλλιεργούν αυταπάτες ότι το «κακό αντεργατικό νομοσχέδιο» του Χατζηδάκη θα το βελτιώσουν με διάλογο και εποικοδομητική συζήτηση. Η σύγκρουση με την κυβέρνηση και την μεγαλοεργοδοσία δεν είναι φρου – φρου και αρώματα. Είναι σκληρή μάχη που απαιτεί οργάνωση και πλαίσιο πάλης με επίκεντρο τα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζομένων.

Η εικόνα των απεργιακών συγκεντρώσεων των Σωματείων, των Εργατικών Κέντρων και των Ομοσπονδιών, την Πέμπτη 6 Μάη, με την εικόνα λίγων εργατοπατέρων απομονωμένων, χωρίς εργαζόμενους δίπλα τους, να «γιορτάζουν» την αργία της Πρωτομαγιάς που αποφάσισαν μαζί με το υπουργείο Εργασίας στις 4 Μάη είναι η αδιάψευστη απόδειξη για το ποιοι θέλουν και μπορούν να οργανώσουν τον αγώνα.

Όσα εμπόδια και αν βάζουν δεν μπορούν να σταματήσουν τους αγώνες.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Η σημερινή σύσκεψη Σωματείων και Ομοσπονδιών έχει στόχο να συζητήσουμε και να συναποφασίσουμε τα επόμενα βήματα του αγώνα μας απέναντι στο αντεργατικό νομοσχέδιο που έχει έτοιμο να φέρει στην βουλή η κυβέρνηση με το οποίο ξεθεμελιώνονται βασικές κατακτήσεις πολλών χρόνων, όπως το ωράριο εργασίας, το δικαίωμα να πληρωνόμαστε την υπερωριακή απασχόληση, το δικαίωμα να αποφασίζουμε τον τρόπο, το χρόνο και την μορφή των διεκδικήσεων μας χωρίς τους περιορισμούς και τις απαγορεύσεις που επιχειρoύν να βάλουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις, όπως ακριβώς κάνει και η σημερινή.

Σε αυτή τη βάση, έχει μεγάλη αξία τα Σωματεία να καταθέσουν την πείρα από το χώρο ευθύνης τους, να αναδειχθεί το πώς αξιολογούν την σημερινή κατάσταση οι εργαζόμενοι, ώστε να αποκαλύπτεται η γελοία επιχειρηματολογία της κυβέρνησης που ξεδιάντροπα λέει ότι «οι εργαζόμενοι θα είναι ευχαριστημένοι να μην πληρώνονται, ότι είναι ο ισχυροί παίκτες στη διαπραγμάτευση με την εργοδοσία στο καθορισμό του ημερήσιου χρόνου δουλειάς…».

Όλα αυτά την ώρα που άπαντες γνωρίζουν τι συμβαίνει μέσα στους χώρους δουλειάς, την ώρα που ακόμη και το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, που υποτίθεται ότι κάποιες δικλείδες προστασίας για την αντιμετώπιση της απλήρωτης δουλειάς, της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, έχει γίνει κουρελόχαρτο.

Ας μη κάνει η κυβέρνηση ότι δεν γνωρίζει τι γίνεται στους χώρους δουλειάς. Να αφήσει το παραμύθι περί ισοτιμίας εργαζομένων – εργοδοτών γιατί δεν μπορεί να κοροϊδέψει κανέναν.

Όλοι γνωρίζουν ότι η απληρωσιά, η καθυστέρηση δεδουλευμένων, «τα μαύρα» που στη πορεία γίνονται άφαντα και αόρατα για τους εργαζόμενους τείνουν να γίνουν καθεστώς. Όλοι γνωρίζουν τα ωράρια – λάστιχα, τις ολοένα μεγαλύτερες απαιτήσεις της εργοδοσίας για δωρεάν εργασία. Όλοι έχουν ακούσει και έχουν δει εργοδότες να απαιτούν πίσω το δώρο και το επίδομα αδείας με απειλή την απόλυση.

Με το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο όλα τα παραπάνω θα πολλαπλασιαστούν. Οι όροι δουλειάς των εργαζομένων, ο μισθός, η ασφάλιση, θα χειροτερέψουν. Η απληρωσιά θα γενικευτεί γιατί πιο μπροστά από τους νόμους του κράτους (που είναι έτσι κι αλλιώς αντεργατικοί) πηγαίνουν οι νόμοι του κεφαλαίου που επιβάλλονται μέσα στους τόπους δουλειάς. Οι νόμοι του κράτους νομιμοποιούν τις απαιτήσεις της μεγαλοεργοδοσίας, την καθημερινή και με ένταση πρακτική της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Οι νόμοι των κυβερνήσεων επικυρώνουν την βαρβαρότητα και ανοίγουν το δρόμο για μεγαλύτερη εκμετάλλευση.

Αν μια φορά οι μεγαλοεργοδότες κάνουν όσα κάνουν με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, φανταστείτε τι έχει να γίνει με το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που έχουν παραγγείλει και ετοιμάζονται να το υλοποιήσουν ο κύριος Χατζηδάκης και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Η πείρα όλων αυτών των χρόνων δείχνει ότι κάθε αντεργατικός νόμος που ψηφίζεται προετοιμάζει τον επόμενο αντεργατικό νόμο σε μια διαδικασία διαρκούς επίθεσης απέναντι στη ζωή των εργαζομένων.

Οι εκάστοτε κυβερνήσεις διαδέχονται η μία την άλλη στην επίθεση. Τα χρόνια των μνημονίων μας φόρτωσαν με ένα σωρό αντεργατικούς νόμους που ψηφίστηκαν από ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ. Η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επέβαλε την 12ωρη αδιάκοπη εργασία στους νοσοκομειακούς γιατρούς στα πλαίσια του νόμου της διευθέτησης εργασίας. Ψήφισε τον απεργοκτόνο νόμο. Η κυβέρνηση της ΝΔ, πήρε τη σκυτάλη με το νόμο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων. Προώθησε, εν μέσω πανδημίας, το μίνι εργασιακό που χτυπάει μισθούς, εργασιακές σχέσεις. Ετοιμάζει νέο χτύπημα καταργώντας το 8ωρο και επιβάλλοντας την απλήρωτη δουλειά. Πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα στη καταστολή απέναντι στα Συνδικάτα και το δικαίωμα της Απεργίας.

Όλοι αυτοί οι νόμοι και τα αντεργατικά σχέδια στην αρχή λανσάρονταν ότι είχαν δήθεν χαρακτήρα φιλεργατικό, ως αναγκαία, για τα γλιτώσουμε τα χειρότερα. Ήταν δήθεν προσωρινά, αλλά έχουν μείνει μόνιμα.

Οι εργαζόμενοι βιώνουν από πρώτο χέρι τις συνέπειες αυτών των μέτρων στη δουλειά τους και τη ζωή τους. Δεν επιτρέπεται κατά συνέπεια κανείς εργαζόμενος να πιαστεί στον ύπνο και να ξεγελαστεί. Να αποπροσανατολιστεί και να μην δει τον πραγματικό χαρακτήρα της επίθεσης. Τα αντεργατικά μέτρα και τα προηγούμενα, αλλά και τα τωρινά είναι προαπαιτούμενα για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Είναι προαπαιτούμενα για το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ που αποτελεί ένα σούπερ μνημόνιο.

Είναι το λιγότερο κωμικό να κάνουν πως τσακώνονται εν μέσω του νέου κύκλου επίθεσης και να πετάνε την μπάλα στην εξέδρα, η κυβέρνηση της ΝΔ με το ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθώντας να κρύψουν την ουσία και το χαρακτήρα της επίθεσης. Με αφορμή τη σύμβαση των ξενοδοχοϋπαλλήλων κοκορομαχούν για το ποιος λέει αλήθεια και ποιος λέει ψέματα, την ίδια ώρα που και οι δυο ταυτίζονται με τη στρατηγική και τις απαιτήσεις του κεφαλαίου.

Η μεν κυβέρνηση κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι ζητάει την εφαρμογή μιας σύμβασης ως υποχρεωτικής που περιέχει την διευθέτηση του χρόνου εργασίας, ενώ καταγγέλλει την διευθέτηση ενόψει του νέου νομοσχέδιου της κυβέρνησης και από την άλλη μεριά ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει τον ανήξερο και ταυτόχρονα τον υπερασπιστή των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Θυμίζει αυτό που λέει ο λαός μας: «δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα». Και οι δυο έχουν την ίδια ευθύνη με την πολιτική που ακολούθησαν χτυπώντας απ΄ευθείας βασικά δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων για να ικανοποιήσουν διαχρονικές απαιτήσεις του ΣΕΒ, του κεφαλαίου συνολικότερα. Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που δείχνει ότι και οι 2 σαν κυβέρνηση δεν παρεκκλίνουν από τις παραγγελιές του ΣΕΒ.

Εμείς, από τη πρώτη στιγμή, καταγγείλαμε τέτοιου είδους συλλογικές συμβάσεις, που για να θυμίσουμε, η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε λίγο ούτε πολύ, τις παρουσίαζε ως επιστροφή στην κανονικότητα. Δεν μπορεί να ξεχάσει κανείς «τα ταρατατζούμ» της υπουργού Εργασίας και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, σε ανάλογες περιπτώσεις, ότι δήθεν σώθηκαν οι συλλογικές συμβάσεις, ότι ανοίγει ο δρόμος και για υπογραφή άλλων ακυρώνοντας το μπλόκο του νομοθετικού πλαισίου του νόμου Βρούτση.

Το σκηνικό όμως δεν αλλάζει. Κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ αντιπαρατίθενται για την διευθέτηση που και οι δυο προώθησαν και προωθούν και κρύβουν ότι η διευθέτηση είναι απαίτηση του κεφαλαίου.

Εμείς δεν προσπερνάμε το γεγονός ότι αυτές οι συμβάσεις, στις οποίες ασκήσαμε σκληρή κριτική, έγιναν με την απειλή να υπάρχει ή να μην υπάρχει σύμβαση. Έγιναν με την προϋπόθεση της υποχρεωτικής ύπαρξης της διευθέτησης του χρόνου εργασίας που απαιτούσε ο ΣΕΒ.

Οι βιομήχανοι βρήκαν την ευκαιρία να αξιοποιήσουν το νομοθετικό πλαίσιο για να δέσουν τους εργαζόμενους από όλες τις μεριές. Εδώ εξηγείται αυτό που είπαμε προηγούμενα, ότι ο κάθε νέος αντεργατικός νόμος θα τροφοδοτεί την επιθετικότητα του κεφαλαίου για μεγαλύτερη εκμετάλλευση. Οι υπηρεσίες σε αυτή την κατεύθυνση όλων των κυβερνήσεων απέναντι στο κεφάλαιο είναι ανεκτίμητες.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Η κυβέρνηση ετοιμάζεται σε λίγες μέρες να φέρει το νομοσχέδιο.

Εμείς, χωρίς χάσιμο χρόνου, πρέπει να προετοιμάσουμε τη δική μας αποφασιστική, μαζική απάντηση. Να αντιπαρατάξουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε.

Σε αυτό το σχέδιο πρέπει να ενσωματώσουμε όλη τη θετική πείρα που υπάρχει, να αξιοποιήσουμε όλες τις δυνατότητες. Στη βάση αυτή, στη σημερινή σύσκεψη προτείνουμε τα εξής:

1) Να επανέλθουμε με επικαιροποιημένο σχέδιο νόμου στη βάση της απόφασης των 530 σωματείων που αφορούσε συλλογικές συμβάσεις, μισθό, ωράριο, εργασιακές σχέσεις.

Σε αυτή τη βάση πρέπει να προστεθούν τα εξής:

  • Η κατάργηση των νόμων διευθέτησης του χρόνου εργασίας.
  • Η κατάργηση του νόμου του ΣΥΡΙΖΑ για την διευθέτηση του χρόνου εργασίας των νοσοκομειακών γιατρών.
  • Η κατάργηση των νόμων που περιορίζουν το δικαίωμα της Απεργίας και των διαδηλώσεων.
  • Η κατάργηση του «μίνι εργασιακού» του Χατζηδάκη που πέρασε εν μέσω πανδημία με το χαρακτήρα του προσωρινού, αλλά με στόχο να μείνει μόνιμα.

Αυτό το σχέδιο νόμου στη συνέχεια να κατατεθεί στα πολιτικά κόμματα με την απαίτηση να συζητηθεί και να γίνει νόμος.

2) Προτείνεται η πραγματοποίηση συλλαλητηρίου άμεσα την επόμενη ημέρα δημοσιοποίησης του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου με αίτημα «Να μην κατατεθεί, να αποσυρθεί άμεσα».

3) Επιβεβαιώνουμε την απόφασή μας για απάντηση στο αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης με νέα Πανελλαδική Πανεργατική Απεργιακή κινητοποίηση.

4) Να οργανωθεί από όλα τα Σωματεία πλατιά ενημέρωση σε χώρους δουλειάς και γειτονιές. Εννοείται ότι η ενημέρωση πρέπει να στοχεύει στην κινητοποίηση των εργαζομένων. Αυτό σημαίνει ότι κάθε σωματείο μπορεί να βάλει και τους δικούς του σταθμούς στη δράση με κλαδικές πρωτοβουλίες.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Το κύριο ετούτη τη στιγμή είναι να μην χαθεί χρόνος στην οργάνωση του αγώνα. Υπάρχουν δυνατότητες να βάλουμε σοβαρά εμπόδια στο νέο αντεργατικό έκτρωμα. Μπορεί ο Χατζηδάκης να λέει ότι οι εργαζόμενοι θα είναι ευχαριστημένοι να μένουν απλήρωτοι, να κερδίζουν ρεπό και άδειες για να «μαζεύουν ελιές», αλλά εμείς ξέρουμε ότι δεν υπάρχει ούτε ένας τέτοιος εργαζόμενος. Ξέρουμε ότι υπάρχει οργή και αγανάκτηση.

Αυτή η οργή και η αγανάκτηση πρέπει να στραφεί στον αγώνα για να γίνει πράξη το δίκιο του εργάτη.

Περισσότερα

Παρέμβαση του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας στη συνέντευξη τύπου στο Υπ. Εργασίας

Για την συνέντευξη τύπου Τετάρτη 20 Μαρτίου,12:30μμ στο Υπουργείο Εργασίας – Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας Σήμερα...

Παρέμβαση του Συνδικάτου Επισιτισμού Τουρισμού Ξενοδοχείων Ν. Αττικής στη συνέντευξη τύπου συνδικάτων στο Υπ. Εργασίας

Παρέμβαση στη συνέντευξη τύπου των συνδικάτων έξω από το υπουργείο εργασίας, 20 Μάρτη 2024...

Παρέμβαση του Συνδικάτου Εργατ/λων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής Ν. Αττικής στη συνέντευξη τύπου συνδικάτων στο Υπ. Εργασίας

Συνέντευξη Τύπου Συνδικάτων 20/3/24 12.30 υπουργείο εργασίας από το ΣΕΤΗΠ Στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών και...