Άρθρο της Γ. Ταβουλάρη, Προέδρου της Ομοσπονδίας Φαρμάκου, Μέλους της ΕΓ του ΠΑΜΕ και της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ στην Εφημερίδα Συντακτών

Δημοσιεύτηκε στις

ΚΑΝΕΝΑΣ «ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΗ»

ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ

Η κυβέρνηση της ΝΔ, διαδεχόμενη το ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική διαχείριση του καπιταλιστικού κράτους, δίνει νέα ώθηση στη συνέχιση της επίθεσης στα εργατικά δικαιώματα. Με το δόγμα «νόμος και τάξη» θέλει να προχωρήσει στο τσάκισμα των ταξικών εργατικών συνδικάτων. Γι αυτό, μετά τον απεργοκτόνο νόμο του ΣΥΡΙΖΑ, σχεδιάζει νέο συνδικαλιστικό νόμο που θα καταργεί κάθε μορφή ζωντανής, ουσιαστικής δημοκρατικής συλλογικής διεργασίας του εργατικού κινήματος, θα επιβάλει την δημιουργία ηλεκτρονικού μητρώου  μελών  αλλά και ηλεκτρονική ψηφοφορία.

Πριν πει κάποιος ότι αυτά αποτελούν στοιχεία «εξυγίανσης» και «εκσυγχρονισμού» των συνδικάτων, θα πρέπει να πάρει υπόψη του σε ποιες συνθήκες και από ποιους διενεργούνται τα συγκεκριμένα σχέδια.

Ζούμε στον καπιταλισμό, η εξουσία μαζί με τα μέσα παραγωγής βρίσκεται στα χέρια των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, των μεγαλοεργοδοτών. Αυτοί επιλέγουν κάθε φορά ποιο κυβερνητικό σχήμα, κόμμα και με ποιον τρόπο θα εξυπηρετήσει καλύτερα τα σχέδια και τα συμφέροντά τους.

Οι σύγχρονοι σχεδιασμοί των καπιταλιστών απαιτούν ενίσχυση της εκμετάλλευσης των εργαζόμενων με ταυτόχρονη εμβάθυνση του κοινωνικού εταιρισμού και της ενσωμάτωσης του συνδικαλιστικού κινήματος. Θέλουν συνδικάτα που θα παίζουν καλά το ρόλο ενός σύγχρονου και ισχυρού κοινωνικού εταίρου. Αυτό το σχεδιασμό πάει να εξυπηρετήσει πιο αποτελεσματικά η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως έχει συνομολογηθεί από επιχειρηματικά και κυβερνητικά στελέχη.

Από αυτά τα σχέδια, ασφαλώς, δεν μπορεί να λείπει, ως βασικός στυλοβάτης, ο εργοδοτικός – κυβερνητικός συνδικαλισμός που ενσαρκώνεται με εμβληματικό τρόπο από την ηγεσία – συνδικαλιστική μαφία της ΓΣΕΕ, που δεν κρύβει ότι στο πρόσωπο της κυβέρνησης της ΝΔ βρήκε τον καλύτερο υπερασπιστή της. Αυτοί οι «συνδικαλιστές» που καμαρώνουν «σα γύφτικα σκεπάρνια» επειδή πρωτοστατούν μαζί με το ΣΕΒ στην ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης. Αυτοί που διαγκωνίζονται με την κυβέρνηση για την «πατρότητα» της ιδέας των επαγγελματικών ταμείων. Αυτοί που μετέτρεψαν το επικουρικό ταμείο των φαρμακο υπαλλήλων σε επαγγελματικό, αφήνοντας τους εργαζόμενους χωρίς παροχές και τους συνταξιούχους με συντάξεις – φιλοδώρημα, τώρα ζητούν να γενικεύσουν αυτό το «επίτευγμα» σε πανεθνικό επίπεδο. Βέβαια, δεν πρέπει εδώ να «αδικήσουμε» το ΣΥΡΙΖΑ, που προεκλογικά δήλωνε μέσω διαφόρων στελεχών του πόσο στηρίζει πρωτοβουλίες, όπως αυτή του επαγγελματικού ταμείου στο φάρμακο!

Η αστικής τάξη και η κυβέρνησή της, για να μπορέσει να περάσει τη νέα αντεργατική επίθεση, θέλει υποταγμένα ή άφωνα Συνδικάτα, κάνει επιστήμη τον «κοινωνικό εταιρισμό», θέλει Συνδικάτα – όργανα στήριξης των επιδιώξεων των μεγαλοεπιχειρηματιών, για τη διατήρηση και διεύρυνση του «ευνοϊκού επενδυτικού κλίματος», για την προσέλκυση κεφαλαίων. Θέλει ενίσχυση και εκσυγχρονισμό του μηχανισμού της μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, των δυνάμεων του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Το κοινό τους σύνθημα «ανάπτυξη για όλους» σημαίνει ανάπτυξη για όλα τα αφεντικά, τις εταιρείες, τα μονοπώλια όλων των κλάδων, μέσα από τη βαθύτερη εκμετάλλευση των εργατών και το ξεζούμισμα όλων των εργατικών-λαϊκών στρωμάτων με την άγρια φοροληστεία.

Έρχεται και δένει με την πρόταση των βιομηχάνων της Βόρειας Ελλάδας για τη νομοθέτηση ειδικών Οικονομικών ζωνών σε όλη τη  Βόρεια Ελλάδα, γύρω από τα μεγάλα λιμάνια σε όλη τη χώρα και τις βιομηχανικές ζώνες. Δηλαδή ειδικό φορολογικό καθεστώς για τα αφεντικά και καθεστώς άγριας εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους που θα εξαιρούνται και από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και τα ελάχιστα εργατικά δικαιώματα που έχουν απομείνει, χωρίς συνδικαλιστική οργάνωση και δράση.

Έρχεται και δένει με την καταστολή που αντιμετωπίζουν οι εργατικές κινητοποιήσεις και οι απεργίες με την επίθεση της εργοδοσίας και με δικαστικές αποφάσεις που τις διώκουν και τις βγάζουν παράνομες. Μόνο τους τελευταίους μήνες είχαμε κινητοποιήσεις, με διαφορετικό περιεχόμενο η καθεμιά, που όλες, ωστόσο, διώχθηκαν από την εργοδοσία και τα δικαστήρια: στους εργολαβικούς των ΕΛΠΕ, του ΒΛΑΧΟΥ στη βιομηχανία τύπου-χάρτου, στους εργαζομένους στην υπηρεσία διαχείρισης των κόκκινων δανείων της Πειραιώς, στους εργαζόμενους της ΣΙΔΕΝΟΡ.

Έρχεται και δένει με την παραπέρα όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, με τα τεράστια γεωπολιτικά συμφέροντα που συγκρούονται με δολοφονικά για τους λαούς αποτελέσματα, σε πολλές γωνιές του πλανήτη.

Η αστική τάξη και οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες της δεν επαναπαύονται με την υποχώρηση του κινήματος και τον αρνητικό για τους λαούς συσχετισμό δύναμης.

Ξέρουν καλά ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και αμετάβλητο και νιώθουν την απειλή μιας νέας ανόδου της ταξικής πάλης. Γι αυτό παίρνουν «προληπτικά»  μέτρα ελέγχου και καταστολής της ταξικής οργάνωσης των εργατών, και αυτό δεν αποτελεί πρωτοτυπία.

Μόνο που η ταξική πάλη δεν καταργείται με κανένα νόμο, όπως έχει αποδείξει και η πεισματάρα ιστορική πραγματικότητα!

Μπροστά και σε αυτή την επίθεση της κυβέρνησης και των μεγαλοεργοδοτών, οι εργαζόμενοι θα βρουν τον τρόπο και το δρόμο να απαντήσουν.

Με την πάλη για την υπεράσπιση της ζωής και των δικαιωμάτων τους, για σύγχρονους όρους δουλειάς, αμοιβής, ασφάλισης, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους. Αυτή η πάλη δεν μπορεί παρά να δένεται με την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, που σημαίνει απαλλαγή από τη συνδικαλιστική μαφία, από την καταστροφική για τους εργαζόμενους θεωρία ότι οι εργάτες και αφεντικά έχουν κοινό συμφέρον και στόχους. Σημαίνει συνδικάτα– όπλα και σχολεία των εργατών στην ταξική πάλη, προσανατολισμένα στη βάση των εργατικών συμφερόντων και στόχων, στη βάση της προοπτικής των εργαζόμενων για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση.  

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και όσοι κατανοούν αυτή την ανάγκη είμαστε εδώ για να δώσουμε αυτή τη μάχη!

 

Περισσότερα

Άρθρο του Νίκου Παπαγεωργίου, Μέλος της Διοίκησης της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στον Επισιτισμό Τουρισμού στα Δικαιολογητικά για την απεργία

Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και Σωματεία, που πρωτοστάτησαν στην επιτυχία της απεργίας-σταθμό των τελευταίων χρόνων...

Άρθρο του Αντρέα Καργόπουλου, αντιπροέδρου της ΟΛΜΕ, εκλεγμένου με την Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών

Στις 17 Απρίλη απεργούμε.  Απεργούμε μαζί με όλους τους εργαζόμενους για να διεκδικήσουμε αυξήσεις στους...

Δήλωση Θανάση Γκώγκου (μέλος ΔΣ ΔΥΠΑ εκ μέρους των εργαζομένων) για το νέο άθλιο πρόγραμμα που αφορά τους εργαζομένους της ΛΑΡΚΟ

Αίσχος και ντροπή! Την ώρα που οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ ως μια γροθιά βρίσκονται επί...