Το ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις της χώρας μας, πιστές στις αξίες, στα ιδανικά και στα οράματα της εξέγερσης του ‘ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΤΟΥ 1973’, τιμούν τον ηρωικό εκείνο ξεσηκωμό των εργαζομένων και της νεολαίας, πρωτοστατώντας στους ταξικούς αγώνες για τα σύγχρονα εργατικά, λαϊκά δικαιώματα.
Ο ξεσηκωμός του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ενάντια στην αμερικανοκίνητη δικτατορία του κεφαλαίου, καθώς και τα οράματα, οι στόχοι και οι προοπτικές εκείνου του αγώνα για γενικότερες ανατροπές, αποκτούν σήμερα ιδιαίτερη επικαιρότητα και μας καθοδηγούν. Να δυναμώσει η πάλη ενάντια στους αμερικάνους ιμπεριαλιστές, ενάντια στο ΝΑΤΟ, που μακελεύουν και καταστρέφουν λαούς.
Σήμερα οι ταξικές δυνάμεις τιμούν τον αγώνα του ‘ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ’ με ταξικούς αγώνες ενάντια στις κυβερνήσεις, τις ΗΠΑ, την Ε.Ε. και τους άλλους πολιτικοοικονομικούς και ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του κεφαλαίου που έχουν εξαπολύσει σφοδρότατη επίθεση ενάντια στα δικαιώματα και στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων.
Τώρα στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης βλέπουμε ότι γίνεται πιο επιθετικό το κεφάλαιο ενάντια στους εργαζόμενους. Αυτό εκφράζεται με την καθημερινή υπονόμευση της αγοραστικής αξίας των μισθών, με την ακρίβεια που καθημερινά φουντώνει, με την πραγματική ανεργία που έχει φθάσει στα ύψη, με την ‘ευελιξία’ στην εργασία, με το 65ωρο εβδομαδιαίο εργασιακό ωράριο και με τα συνακόλουθά του, που από κοινού ψήφισαν στην Ε.Ε. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ και ΣΥΝ – ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό εκφράζεται με τις επιθέσεις στην κοινωνική ασφάλιση, με την εμπορευματοποίηση της υγείας, της παιδείας της πρόνοιας και με τις ιδιωτικοποιήσεις των κοινωνικών τομέων της οικονομίας. Συνένοχες για όλα αυτά είναι και οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που μέσα από κοινωνικούς διαλόγους, και με την πρακτική της ενσωμάτωσης, συμπράττουν και συναινούν σ’ όλα αυτά.
Οι αγώνες μας ενάντια σ’ όλα αυτά και σ’ όλους αυτούς, δεν περιορίζονται σε στόχους της καθημερινότητας, αλλά έρχονται σε ρήξη με την ίδια τη στρατηγική του κεφαλαίου, την ανταγωνιστικότητα και εντάσσονται σε ένα γενικότερο μέτωπο για συνολικότερες, γενικότερες κοινωνικοοικονομικές αλλαγές και στο επίπεδο της οικονομίας και στο επίπεδο της εξουσίας, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όπου θα βρουν την πλήρη δικαίωσή τους τα οράματα και τα ιδανικά των αγωνιστών του Νοέμβρη του 1973 στο ‘ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ’.
Η εργατική τάξη μαζί με τους συμμάχους της τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, όπως τότε, έτσι και τώρα μπορεί και πρέπει να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη εκείνων των αναγκαίων αγώνων για αυτήν τη δικαίωση.
ΌΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΣΤΙΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ ΩΡΑ 3 μ.μ.
Η Εκτελεστική Γραμματεία
