Στο εργοστάσιο ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗ με 71 μέρες σκληρών απεργιακών κινητοποιήσεων και με κύριο αίτημα την επαναπρόσληψη των 9 απολυμένων εργατών οι εργαζόμενοι μέτρησαν κατακτήσεις, έβαλαν εμπόδια στις επιλογές της εταιρείας.
Το σύνθημα « ή όλοι στην δουλειά ή όλοι στον αγώνα» όχι μόνο συσπείρωνε αλλά έγινε υπόθεση όλων των εργαζομένων. Αξιοποιήθηκαν όλες οι μορφές πάλης μέσα από γενικές συνελεύσεις, υπήρχε σχεδιασμός, οργάνωση. Ο αγώνας βγήκε έξω από την μάνδρα του εργοστασίου, αγκαλιάστηκε από όλον τον κλάδο και έγινε υπόθεση των φορέων και των σωματείων της περιοχής με αποκορύφωμα την τεράστια ταξική αλληλεγγύη που εκφράστηκε.
Οι εργαζόμενοι σμπαράλιασαν τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς της εργοδοσίας. Πέτυχαν το συντονισμό με τα υπόλοιπα σωματεία του Ομίλου, το οποίο αποδείχτηκε σημαντικό, αφού μεγάλωσε η πίεση στην εργοδοσία.
Η συμβολή του ΠΑΜΕ που στήριξε αυτόν τον αγώνα από την αρχή ήταν σημαντική, γιατί δημιούργησε την αιτία της τεράστιας ταξικής αλληλεγγύης που αναπτέρωσε και βοήθησε τους εργαζόμενους ανεβάζοντας την μαχητικότητά τους, ανοίγοντας τον δρόμο για θετικά αποτελέσματα. Οι απολυμένοι γύρισαν στην δουλειά, οι εργαζόμενοι του Παπουτσάνη απέσπασαν κατακτήσεις και μαζί τους όλη η εργατική τάξη.
Οι εργαζόμενοι στο Καζίνο της Πάρνηθας ένιωσαν την αντεργατική πολιτική στο πετσί τους. Η εργοδοσία επιτέθηκε άγρια με την άρνηση υπογραφής σύμβασης, απολύσεις (13 στο σύνολο), εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου της εκ’ περιτροπής εργασίας (3ήμερο) λογάριασε όμως χωρίς τον ΞΕΝΟΔΟΧΟ.
Το επιχειρησιακό σωματείο αξιοποιεί τη δύναμη των εργαζομένων, οργανώνει τον αγώνα, σχεδιάζει, υλοποιεί. Με μπροστάρη τους εκατοντάδες νέους και νέες που μπήκαν στην πρώτη γραμμή της μάχης χωρίς να υπολογίσουν θυσίες και κούραση τσάκισαν την τρομοκρατία, τους μηχανισμούς της εργοδοσίας, απομόνωσαν την ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ που ήταν η φωνή της στους εργαζόμενους.
2.5 μήνες σκληρής ταξικής αναμέτρησης όπου η «άκαμπτη» εργοδοσία ΥΠΟΧΩΡΗΣΕ. Αναγκάστηκε να ανακαλέσει τις απολύσεις. Να καταργήσει την εκ περιτροπής εργασίας. Να υπογράψει συλλογική σύμβαση με σημαντικές αυξήσεις μέχρι 9,5%. Ο αγώνας έφερε αποτέλεσμα, οι εργαζόμενοι νίκησαν.
Αυτές οι μάχες είναι πολύτιμη παρακαταθήκη για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Το ΠΑΜΕ χαιρετίζει τις μεγάλες νίκες των 2 Σωματείων, τις δυνάμεις του που δείχνουν το δρόμο σε όλους τους εργαζόμενους.
Είναι 2 φωτεινά παραδείγματα σε μία περίοδο που πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις και μηχανισμοί προσπαθούν να «πείσουν» τους εργαζόμενους με πρώτο και καλύτερο τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό τη Γ.Σ.Ε.Ε. και όχι μόνο να καλούν τους εργαζόμενους να σκύψουν το κεφάλι. Να συμβιβαστούν για να «γλιτώσουν», να δεχτούν θυσίες, να ξεπεράσουμε την κρίση του συστήματος και τόσα άλλα.
Οι εργαζόμενοι του Παπουτσάνη και του καζίνου μέτρησαν επιτυχίες γιατί παραμέρισαν όλα αυτά. Στηρίχτηκαν στις δικές τους δυνάμεις, αξιοποίησαν τη δύναμη της ταξικής αλληλεγγύης. Στηρίχτηκαν στο ΠΑΜΕ και κατ’ επέκταση σε όλο το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και στη γραμμή πάλης που υποστηρίζει.
Γιατί ακολούθησαν αυτή την γραμμή, την πίστεψαν. Βαρόμετρο όμως της επιτυχίας ήταν η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ, αυτό το στοιχείο έγειρε την πλάστιγγα υπέρ τους.
Σήμερα οι εργαζόμενοι αυτοί πιο έμπειροι από την σκληρή ταξική μάχη που έδωσαν πρέπει να νοιώθουν πιο δυνατοί, πιο σίγουροι για το μέλλουν γιατί ο δρόμος είναι μακρύς μέχρι τη δικαίωση της εργατικής τάξης και την απαλλαγή της από τα δεσμά της εκμετάλλευσης.
Η Εκτελεστική Γραμματεία
