Άλλος ένας συνάδελφός μας δίνει μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, έπειτα από “ατύχημα” που είχε χτες (21/4/24) εν ώρα εργασίας στη χαρτοβιομηχανία Maxi. 6 χρόνια μετά το χαμό συναδέλφου σε διπλανή χαρτοβιομηχανία και 1 χρόνο από τον θάνατο άλλου συναδέλφου στη Maxi, η λίστα των εργοδοτικών εγκλημάτων μεγαλώνει.
Με τον πιο τραγικό τρόπο επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά η παντελής έλλειψη μέτρων προστασίας της ζωής μας. Να μην τολμήσει η εργοδοσία και οι μηχανισμοί της κυβέρνησης να επιχειρήσουν να εξιλεωθούν φορτώνοντας το συμβάν στην κακιά την ώρα ή στην ατομική ευθύνη.
Καθημερινά πηγαίνουμε στη δουλειά μας και δεν ξέρουμε αν θα επιστρέψουμε σπίτι μας σώοι και αβλαβείς. Καθημερινά παίζουμε τη ζωή μας κορώνα γράμματα επειδή για την εργοδοσία είναι δυσβάσταχτο κόστος η λήψη μέτρων προστασίας της υγείας και της ζωής μας.
Οι ζωές μας δεν είναι κόστος! Οι ζωές μας έχουν αξία!
Μόνο το 2024 είχαμε 60 σοβαρά ατυχήματα στους χώρους δουλειάς, γεγονός που καταδεικνύει οτι η αρχή του κακού, η ουσία του προβλήματος βρίσκεται στο κυνήγι του κέρδους από την εργοδοσία. Κέρδος που προϋποθέτει την ένταση της εκμετάλλευσης, πίεση για να ολοκληρωθεί η οποιαδήποτε εργασία με υπερωρίες, μείωση του λεγόμενου μη μισθολογικού κόστους που σημαίνει έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία, έλλειψη ΜΑΠ, χρηματοδότηση για νέες επενδύσεις στους εργοδότες και μείωση προσωπικού στο ΣΕΠΕ.
Σχεδόν 20.000 εργατικά ατυχήματα σημειώθηκαν μόνο την περίοδο 2015-2017, γεγονός που φανερώνει οτι η απουσία μέτρων προστασίας των εργαζόμενων είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.
Δεν μένουμε θεατές μπροστά στην ανεξέλεγκτη εργοδοτική ασυδοσία. Δεν αποδεχόμαστε να μετατρέπονται οι χώροι δουλειάς σε νέα Τέμπη. Απέναντι στα κέρδη τους προτάσσουμε τη ζωή μας.
Ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση στον συνάδελφο που παλεύει για τη ζωή του και εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στους οικείους του.
Απαιτούμε να διενεργηθούν όλοι οι απαραίτητοι έλεγχοι έτσι ώστε να αποδοθούν όλες οι ευθύνες στο ακέραιο.
